در مهندسی سدسازی علوم مختلفی چون: مکانیک خاک ، مکانیک سنگ ، مهندسی پی، زمین شناسی، زمین شناسی مهندسی، لرزه خیزی و مهندسی زلزله، هیدرولوژی، هیدرولیک ، فرسایش و رسوب ، سازه و غیره به کار گرفته می شود. این نوشتار از سویی مطالعه ای است کاربردی در ساختگاه یک سد و از سویی کوششی برای شناساندن اهمیت مطالعات دقیقتر سیستمهای درزه می باشد. سد خیرآباد نیکشهر بر روی رودخانه ای غیردائمی در استان سیستان و بلوچستان در ایالت زمین شاختی مکران قرار دارد. پهنای دره در بستر رودخانه 167 متر است . شیب دامنه چپ 36 و راست 47 درصد و راستای دره "شمالی - جنوبی" می باشد. پی سد حداکثر 40 متر آبرفت با بافت "gc-gm" دارد که مقاومت برشی و قابلیت فشردگی خوبی دارد اما آب بند نیست . سنگ پی تناوبی از ماسه سنگ و شیل انگوران و دارای مقاومت فشاری حدود 700 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع (بر پایه آزمونهای تک محوره) و rqd>90 درصد است . جهت شیب طبقات رو به مخزن و امتیاز توده سنگ براساس rmr89 برابر با 63 و کلاس ii به دست آمده که همبستگی خوبی نیز با طبقه بندیq داراست . سنگ پی مخزن سد، طبقات در مجموع آب بند انگوران می باشد. نمونه برداری سیستمهای درزه بر مبنای روشهای تصادفی و خطبرداشت انجام و مورد مقایسه قرار گرفت . سپس ویژگیهای اساسی درزه مانند فاصله داری، شیب ، درازای خطوط اثر نیمه، نحوه اختتام درزه، زبری، انحنا، بازشدگی و پرشدگی درزه ها از طریق نمودار مورد ارزیابی آماری قرار گرفت . تحلیل تراوش پی آبرفتی در سه حالت : بدون آب بندی، با آب بندی و با آب بندی توام با تزریق تکمیلی توام مورد بررسی قرار گرفت . در پایانه، نتایج مطالعات مورد بحث قرار گرفته است . این نوشتار با ارایه پیشنهاداتی برای ادامه مطالعات این پروژه به اتمام رسیده است .