هدف: این مطالعه به منظور بررسی نتایج ثبت پتانسیل های برانگیخته از بینایی با محرک های نامنظم در پلی کلینیک قدس در سالهای 1386-1387 انجام شده است. روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی توصیفی - تحلیلی مقطعی انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی در این مطالعه شامل 25 فرد تحت انجام vep با محرک های نامنظم و 25 فرد تحت انجام vep با محرک های منظم بود. یافته ها: میانگین میزان latency در گروه با محرک منظم 46/9±64/89 و در گروه با محرک نامنظم 64/12±08/91 میلی سکند بود (p=0.650). میانگین میزان amplitude در گروه با محرک منظم 2/3±8/7 و در گروه با محرک نامنظم 79/1±68/3 میکروولت بود (p=0.0001). نتیجه گیری: در مجموع چنین استنباط می گردد که بررسی های الکترودیاگنوستیک مانند vep می توانند به عنوان guideline خوبی جهت تشخیص اختلالات موجود در مسیر بینایی مورد استفاده قرار گیرند.

هدف : هدف از این پایان نامه بررسی تغییرات الکترورتینوگرام در بیماران مبتلا به گلوکوم است . زیرا گلوکوم بیماری است که اگر دیر تشخیص داده شود یا درمان نشود منجر به کوری می شود . روش مطالعه : این مطالعه یک مطالعه مشاهده ای – توصیفی – تحلیلی – مقطعی طراحی شده که نمونه شامل 25 فرد مبتلا به گلوکوم و 25 فرد سالم بوده است نمونه ها بصورت تصادفی ساده از بین مراجعین به بیمارستان های آموزشی دانشگاه آزاد در سال 1388-1387 انتخاب شده بودند . برروی کلیه آنها erg انجام شده است . جهت آنالیز از نرم افزار spss استفاده شده است و سطح معنادار 05/0 لحاظ شده است . یافته ها : میانگین میزان latency در گروه 3056/40+43/69 و در گروه سالم 01/2 + 04/43 میلی ثانیه بوده که بر اساس آزمون t test اختلاف معناداری بین latency دوگروه وجود داشت (p=0/003) میانگین میزان voltage در گروه مبتلا به گلوکوم 326/7+2/16 ودر گروه سالم 59/3+76/104 بود که بر اساس آزمون t test اختلاف معناداری بین voltage دو گروه وجود داشت (p=0/001) نتیجه گیری : با توجه به اختلاف آماری معناداری voltage و latencyبین دو گروه سالم و مبتلا به گلوکوم به این نتیجه می رسیم که گلوکوم در شبکیه اختلال ایجاد می کند . و اختلال شبکیه را با erg می توان بررسی کرد . و مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است از این یافته ها حمایت می کند . لذا پیشنهاد می شود مطالعات بیشتاری جهت بررسی erg در پیگیری و ارزیابی سیر بیماری گلوکوم انجام شود .

آمبلیوپی یا تنبلی چشم یکی از مشکلات شایع در کودکان است که نه تنها نشان دهنده وجود یک بیماری زمینه ای مانند استرابیسم یا خطای انکساری است، بلکه خود نیازمند به تشخیص و درمان به موقع می باشد، تا از ایجاد عوارض بیشتر در سیستم عصبی و بینایی فرد پیشگیری شود. بر اساس گزارشات موجود، این اختلال در 7/1 درصد از کودکان ایرانی در هنگام ورود به مدرسه وجود دارد که این امر می تواند سبب کاهش میزان یادگیری کودکان در قیاس با همسالان خود گردد و باعث مشکلاتی در سیر تکاملی ذهنی طبیعی کودکان مبتلا شود. لذا شناسایی و درمان این کودکان از اهمیت بسزایی برخورداراست. یکی از روش های پیشنهاد شده در این زمینه نیز استفاده از آزمون های الکتروفیزیولوژیک مانند الکترورتینوگرام (erg) می باشد که اطلاعاتی درباره مسیر بینایی و سلامت آن در اختیار ما قرار می دهند و لذا می توان از آنها برای بررسی بیماری های چشمی مختلف از جمله آمبلیوپی استفاده نمود. بر همین اساس بر آن شدیم تا در این مطالعه به مقایسه دو چشم اطفال مبتلا به بررسی موج b در تست erg در تشخیص زود هنگام آمبلیوپی اطفال از سال 1389 تا 1390 در پلی کلینیک قدس بپردازیم. در این مطالعه 50 کودک وارد شدند، که اطلاعات دموگرافیک و سوابق بیماری های آنها در چک لیستی که به همین منظور تهیه شده بود وارد گردید، سپس عملکرد مسیر بینایی آنها به وسیله ثبت موج b با تکنیک الکترورتینوگرام مورد ارزیابی قرار گرفت و داده ها توسط نرم افزار spss19 تجزیه و تحلیل شد. بر اساس ولتاژ، موج b در افراد مبتلا به آمبلیوپی 88/34 میکروولت و در افراد سالم 96/90 است که تغییر آماری قابل ملاحظه ای است (p<0.05) از طرفی زمان تاخیر در افراد مبتلا به آمبلیوپی 56/86 میلی ثانیه و در افراد سالم 6/43 میلی ثانیه است که این تغییر از نظر آماری قابل ملاحظه است (p<0.05).

•مقدمه.آمبلیوپی یک اختلال بینایی شایع می باشدکه در اقدامات بهداشتی مغفول واقع شده است. تشخیص دقیق این بیماری درکودکان مشکل می باشد که علت آن عدم همکاری و یا همکاری پایین در این گروه سنی می باشد. از آنجایی که الکترورتینوگرافی یک ابزار مناسب در تشخیص آمبلیوپی می باشد ، در این مطالعه سعی بر این بوده است که مشخصات موج a در الکترورتینوگرافی بیماران مبتلا به آمبلیوپی را مشخص نماییم. روش انجام کار. این مطالعه به صورت مورد شاهد انجام گردید. کودکان مبتلابه آمبلیوپی با داشتن معیارهای لازم وارد مطالعه شدند. معاینات افتالمولوژیک برای این بیماران انجام گردید. پس از آن الکترورتینوگرافی انجام گردیده و مشخصات بدست آمده ثبت گردید. یافته ها.50 بیمار در دو گروه 25 نفری در این مطالعه شرکت کردند. میانگین سنی بیماران 35/1±18/5 سال بود.میانگین تاخیر زمانی 86/18±88/39 میلی ثانیه بود که اختلاف آماری معنی داری در گروه های سنی و جنسی نداشت ( 856/0=p). میانگین ولتاژ بیماران 94/10±64/20 میکروولت بود که البته اختلاف آماری معنی داری در گروه های سنی و جنسی نداشت ( 818/0=p). همچنین اختلاف معنی داری بین دو گروه مورد و شاهد از نظر ولتاژ و تاخیری زمانی موج a وجود داشت( 000/0= p ) بگونه ای که میانگین تاخیری زمانی و ولتاژ موج a در گروه مورد نسبت به گروه کنترل به ترتیب بیشتر و کمتربود . نتیجه گیری.در نهایت یافته های مطالعه نشان داد که تاخیر زمانی و ولتاژ غیر طبیعی در بیماران آمبلیوپی می تواند نشان دهنده تاخیر در هدایت عصبی در مسیر بینایی باشد.

این مطالعه به منظور بررسی تغییرات پتانسیل برانگیخته از بینایی (طرح شطرنجی) در افراد مبتلا به گلوکوم انجام شده است. روش مطالعه : به این مقصود یک مطالعه مشاهده ای ، توصیفی، تحلیلی ، مقطعی طراحی شد که نمونه شامل 25 فرد مبتلا به گلوکوم و 25 فر بدون گلوکوم و یا هرگونه اختلال بینایی دیگر بوده است. یافته ها: میانگین میزان latency در گروه بیماران 08/115 و در گروه شاهد 89 میلی ثانیه بود که بر اساس آزمون تی اختلاف آماری مهناداری بین دو گروه وجود داشت. میانگین میزان amplitude در گروه گلوکوم 457/1 و در گروه سالم 64/5 بود که بر اساس آزمون تی اختلاف معناداری بین دو گروه وجو داشت. نتیجه گیری : نتایج حاصله از این مطالعه نشان داد که مبتلایان گلوکوم تاخیر در هدایت موج عصبی دارند و دامنه امواج عصبی آنها کاهش می یابد که نشان دهنده اختلال در مسیر عصب بینایی است.