درفرایند توسعه روستایی، شاخصهای جمعیتی از شاخصهای مهم به شمار می رود. باروری از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر افزایش جمعیت است. تعیین عوامل موثر بر باروری در مناطق روستایی در برنامه ریزیهای جمعیتی بسیار مهم می باشد. هدف از انجام این مطالعه شناسایی عوامل اجتماعی- اقتصادی و جمعیت شناختی موثر بر باروری در مناطق روستایی شهرستان نجف آباد است. نمونه مورد مطالعه از این شهرستان شامل 415 زن 49-10 شوهردار روستایی است که در وضعیت اولین ازدواج بوده و دارای حد اقل یک فرزند زنده در زمان انجام تحقیق می باشند. داده های تحقیق با استفاده از اطلاعات موجود در پرونده های خانوار زنان روستایی در خانه های بهداشت شهرستان نجف آباد و مصاحبه با مسیولان خانه-های بهداشت و مدیریت جهاد کشاورزی این شهرستان به دست آمد. از نرم افزار spss برای انجام تحلیل های دو متغیره (ضریب همبستگی پیرسون) و تحلیل چند متغیره (رگرسیون چند متغیره توأم) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که متغیرهای گروه سنی 44-40 ساله زن، گروه سنی 55- 46 ساله شوهر، ازدواج زن در 20 سالگی و بالاتر، طول دوره ازدواج، تعداد مرگ و میر فرزندان، تعداد سقط جنین و مساحت کل اراضی قابل استفاده (تخمینی از اندازه) روستا، تأثیر مثبت و از نظر آماری معنی دار بر باروری داشتند و متغیرهای سن زن، سن زن در اولین زایمان، متوسط فواصل زایمان، سطح تحصیلات خواندن و نوشتن و نهضت زن، سطح تحصیلات ابتدایی زن، سطح تحصیلات خواندن و نوشتن و نهضت شوهر، شاغل بودن شوهر، گروه شغلی کارکنان خدماتی و فروشندگان فروشگاهها و بازارها و دارا بودن بیمه تأثیر منفی و از نظر آماری معنی دار بر باروری داشتند. پیشنهاد می شود در سیاستگزاریهای جمعیتی، به توسعه آموزش و بهداشت در جهت کاهش تعداد مرگ و میر فرزندان و سقط جنین توجه شود. همچنین آموزشهای مناسب برای تبیین زمان مناسب اولین زایمان و رعایت کردن فاصله صحیح بین زایمانها به مادران داده شود. علاوه بر آن سعی شود که خانوارهای بیشتری از امتیازات بیمه بهره مند گردند. از آنجا که سطح تحصیلات بالاتر زوجین و شاغل بودن شوهران باعث کاهش تعداد فرزندان می شد، در تعیین اهداف برای افزایش سطح تحصیلات و افزایش اشتغال، کاهش تعداد فرزندان را نیز مد نظر قرار دهند.