در تحقیق حاضر، به دلیل اهمیت موضوع نشست و تأثیر آن بر روی ساختمان های سطحی، ابتدا یک بررسی اجمالی در زمینه تاریخچه تحقیقات انجام شده در این زمینه و نتایج و فرمول های به دست آمده توسط دانشمندان مختلف انجام شده است. سپس به تحقیقات انجام شده بر روی پروژه تونل های دو قلو مترو اصفهان اشاره ای اجمالی شده است. نهایتاً با استفاده از اطلاعات به دست آمده از گزارش ها و آزمایش های موجود، تحلیلی پارامتری بر روی فاصله مکانی تأخیر بین حفاری دو تونل غربی و شرقی، حد فاصل ایستگاه میدان آزادی - ایستگاه شیخ کلینی و همچنین محدوده تأثیر در جلو و پشت جبهه کار تونل ها انجام شده است و پس از پایان تحلیل ها، فاصله تأخیر مکانی بهینه بین حفاری دو تونل به دست آمده است. همچنین برای بررسی شدت تأثیر پارامتر های مختلف بر روی نشست های سطحی ، دو تحلیل دیگر با استفاده از اطلاعات به دست آمده از گمانه های حفاری شده در طول قطعه جنوبی برای نزدیک ترین تأخیر، به تأخیر بهینه به دست آمده انجام شده است. در بخشی دیگر از تحقیق فوق با استفاده از داده های ابزار بندی موجود، مدلی مشابه ساخته شده و نتایج دو روش با یکدیگر مقایسه شده است.