مقدمه: دیابت یکی از بیماری های شایع در جهان ( در افراد بزرگسال حدودا" 6/8%) و ایران (حدودا" 7/7% ) می باشد. بنابر تعریف دیابت شامل تولید ناکافی انسولین توسط بدن و یا عدم توانایی بدن در استفاده از انسولین علیرغم تولید کافی آن در بدن می باشد. دیابت یک بیماری خاموش می باشد و خیلی از مبتلایان زمانی از بیماری خود آگاه می شوند که دچار یکی از عوارض تهدید کننده حیات ناشی از دیابت شده باشند. ابتلا به دیابت و عوارض ناشی از آن هزینه های زیادی را بر جامعه تحمیل می کند. هدف این مقاله ارزیابی سطح آگاهی و نگرش جمعیت عمومی از دیابت و روشهای پیشگیری از ابتلای به آن می باشد تا با تعیین سطح آگاهی جامعه و ارایه برنامه های آموزشی و اجرایی بهداشت برای جامعه، عوارض جانی و هزینه های اقتصادی دیابت را کاهش داد. روش کار: مطالعه ما یک مطالعه cross-sectional و توصیفی-تحلیلی می باشد که روش نمونه گیری در آن multi stage است که ابتدا stratified شده است که خانه های شهرک طبقه بندی شده و سپس بصورت cluster انتخاب شده و سپس بصورت simple randomize نمونه گیری شده است. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخت می باشد و حجم نمونه 400 نفر است معیار ورود به مطالعه سن بالای 20 سال است و معیار خروج ندارد، که پرسشنامه در اماکن عمومی و منازل توزیع شده و توسط افراد عمومی پاسخ داده شد. نتیجه: در مطالعه ما 220 نفر (55%) مرد و 180 نفر (45%) زن شرکت کردند که میانگین سنی آنها 39 سال بود که بین افراد 8/8% مبتلا به دیابت قندی بودند و 8/19% نمی دانستند که آیا مبتلا هستند یا نه. میزان آگاهی از تاثیر سابقه خانوادگی 8/72%، تعریف دیابت 8/73%، رژیم غذایی پرکالری 8/73%، از تاثیر سن 8/58% و از تاثیر جنسیت 17% بوده است.همبستگی بین آگاهی و میانگین سنی (0.098=p value) ارتباط معنی داری وجود ندارد. و تفاوت میانگین بین نمره آگاهی با جنسیت افراد ( 0.001 > p value) و میزان تحصیلات ( 0.001 > p value) وسابقه ابتلا به دیابت (0.001 > p value) و نحوه کسب آگاهی (0.001 > p value) ارتباط معنی داری وجود دارد. همچنین میزان نگرش افراد از تاثیر سابقه خانوادگی 2/50% ، رژیم غذایی 54%، فعالیت بدنی 5/68%، الکل 2/26% و لزوم تشخیص زودرس 8/65% بوده است.همبستگی بین نمره نگرش با سن افراد با (0.427= p value) معنی دار نبوده و همبستگی وجود ندارد. تفاوت میانگین بین نمره نگرش با نحوه کسب آگاهی( 0.001 > p value) و سابقه خانوادگی (0.001 > p value) معنی دار بوده و ارتباط معنی داری وجود داشت.بحث و نتیجه گیری:در جمعیت ما میزان آگاهی در مورد سابقه خانوادگی در بروز دیابت و همچنین علایم دیابت نظیر کاهش وزن و لزوم تشخیص زودرس، پایین بوده که می تواند ناشی از اطلاع رسانی کم و مطالعه پایین جمعیت ما در این موارد باشد.همچنین میزان آگاهی در مورد انواع دیابت و سایر موارد نظیر اثر چاقی و افزایش سن و علایم دیابت نظیر پر ادراری در سطح متوسطی قرار دارد. لذا در زمینه اطلاع رسانی در مواردی چون اثر سابقه خانوادگی، علایم دیابت ولزوم تشخیص زودرس بیماری دیابت در افراد بدون علامت، برنامه های آموزشی و اطلاع رسانی بیشتری باید ارایه شود.