مقدمه : عفونت گوش میانی یکی از شایعترین بیماریهای دوران کودکی و همچنین از علل اصلی درد گوش و کاهش شنوایی در بزرگسالان است. شیوع بالای بیماری خصوصا در کودکان و عوارض وخیم این بیماری چه در اطفال و چه در بزرگسالان موجب شده است مطالعات گوناگونی در تمامی زمینه های این بیماری شامل اتیولوژی، فیزیوپاتولوژی و درمان آن انجام شود. آنچه در چند سال اخیر بیشتر مورد توجه محققین و پزشکان قرار گرفته است ارتباط میان این بیماری با دیگر بیماریهای عفونی حفره نازوفارنکس و اختلالات آناتومیکی این فضا می باشد اما هنوز یافته قطعی و اثبات شده ای در خصوص این ارتباط ارایه نشده است. در این مطالعه بر آن شدیم شیوع درگیریهای حفره بینی و سینوسها را در مبتلایان به اوتیت میانی بررسی کرده و گزارش نماییم. نتایج : 75% بیمارانی که سینوسهای سمت راست صورتشان دچار سینوزیت بوده، همزمان مبتلا به اوتیت میانی سمت راست و 85% کسانی که درگیری سینوسهای سمت چپ را داشتند، اوتیت میانی گوش چپ داشتند (pval: 0.00) ارتباط میان سابقه سینوزیت در بیماران و وجود اختلالات آناتومیک در ct اسکن ایشان نیز معنی دار گزارش شد. (pval: 0.00) تمامی افرادی که سالانه یکبار یا بیشتر به سینوزیت چرکی مبتلا می شده اند در ct اسکن اختلالات آناتومیک حفره بینی شامل انحراف تیغه بینی ، سلول اگرنازی و ... را داشته اند. و کسانی که میزان ابتلا به سینوزیت در ایشان کمتر از این مقدار بوده است، هیچ اختلال آناتومیکی را نشان نداده بودند. بحث : در نهایت باید گفت بر اساس نتایج مطالعه ما و مطالعات انجام شده در این زمینه احتمالا عفونتهای حفره بینی و سینوسها با اخلال در حرکات موکوسیلیاری و باز شدن طبیعی شیپور استاش می توانند زمینه ساز بروز عفونتهای گوش میانی در بزرگسالان گردند.