مقدمه: در این مطالعه به بررسی لایه رتینال پیگمانته در افراد دچار کوررنگی توسط تست الکترواوکولوگرام در کلینیک قدس در طی سالهای 88-89 پرداختیم.روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) از نوع توصیفی - تحلیلی (descriptive-analytical) مقطعی (cross-sectional) انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی در این مطالعه شامل دو گروه 25 نفری بود که یک گروه از آنها افراد دچار کوررنگی بودند؛ ولی یک گروه نه تنها کوررنگی نداشتند؛ بلکه هیچ مشکلی در بینایی شان وجود نداشت.یافته ها: میانگین اندکس آردن در گروه شاهد، 31/2 با انحراف معیار 45/0 و در گروه مورد، 36/1 با انحراف معیار 22/0 بود که اختلاف آماری معناداری را بر اساس آزمون تی مستقل بین دو گروه نشان می داد (p=0.0001). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه به خوبی نشان دادند که افراد مبتلا به کوررنگی دچار اختلال در مسیر بینایی می گردند و لذا چنین استنباط می شود که بررسی های الکترودیاگنوزیس مانند eog می توانند به عنوان guideline خوبی جهت تشخیص کوررنگی مورد استفاده قرار گیرند؛ بویژه آن که نتایج حاصل از آنها objective بوده و امکان خطای گزارش در آنها به حداقل می رسد.