این مطالعه بر آنست تا بتواند حضور مترجم را به واسطه تبدیل ها در متن روایی ترجمه شده از رسانه داستان به رسانه فیلم بر اساس دیدگاه روایت شناسی ماندی، که خود متاثر از دیدگاه روایت شناسانه چتمن است، مورد بررسی قرار دهد. این تبدیل ها در سطح "خرد ساختار" تبدیل های زبانی کوچکی هستند که از دیدگاه ماندی (2008) عمدتا در ساختارهای انتقالی (transitivity structures) و ساختارهای وجه نما (modality structures) و همچنین در عناصر نامیدن و خطاب کردن یافت می شوند، و در سطح "کلان ساختار" توانایی تاثیرگذاری بر فرانقش ها (هایدی، 1978) و دیدگاههای روایی که به ترتیب شامل دیدگاه روایی روانشناختی، ایدیولوژیکی، و عبارت پردازی (اسپنسکی، 1973، فولر، 1977، و سیمپسون 1993) هستند را دارند. در ترجمه ی بین رسانه ای (اقتباس فیلم) به جهت تفاوت های ذاتی بین دو رسانه داستان و فیلم از لحاظ ویژگی، کارکرد و اهداف، و همچنین انتظارات و سطح درک و دانش مخاطب، و هدف کلی مترجم، وقوع تبدیلها در سطح خرد-ساختار امری اجتناب ناپذیر می باشد. بررسی روایت شناسانه ی سه اقتباس فیلمی مهم از داستان آلیس در سرزمین عجایب (1865) و از میان آینه (1871) نوشته ی لوییس کارول در این تحقیق نشان می دهد که این تبدیلها در ترجمه بین رسانه ای تا آنجا که به زاویه دید نویسنده داستان لطمه ای نزنند، منجر به عدم وفاداری مترجم به متن اصلی نمی شوند. در عین حال، اگر تبدیل ها در سطح خرد منجر به تغییرات در سطح کلان شوند، به واسطه آنها "حضور" مترجم پررنگ تر می شود و حضور نویسنده و صدای وی توسط حضور و صدای مترجم، از چشم و گوش مخاطب پنهان می ماند. حالتی که در نقد سنتی اقتباس فیلم از آن به عدم وفاداری به متن اصلی تعبیر می شود.