وجود بیش از 50 هزار هکتار بافت فرسوده در بش از 100 شهر کش.رمان با مشکلات گسترده در آنها و محدودیت های منابع مالی و دولتی برای احیای آنها از یک سو و ظرفیت بالای این بافتها برای استفاده از زمین جهت اسکان جمعیت تامین فضای باز خدماتی و بهبود شرایط زیست محیطی ضرورت بکارگیری الگوی برنامه ریزی مبتنی بر مشارکت شهروندان بویژه ساکنان محلی را در فرآیند احیای این مناطق اجتناب ناپذیر می نماید. هدف از انجام این مطالعه احیا و نوسازی بافتهای فرسوده با هدف تولید مسکن و افزایش جمعیت پذیری این بافتها برای پاسخگویی به نیازهای حال و آینده و حل معضلات و مشکلات موجود در آنهاست. برای این منظور با استفاده از تکنیک نوسازی و احیای واحدهای فرسوده در محله اهراب سنجش جمعیت پذیری این بافتها در شهر تبریز مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش شناسی در رسته توصیفی تحلیلی قرار دارد. در این تحقیق از داده ها و اطلاعات رسمی و ثبتی سازمان ها و ارگانهای دولتی و خصوصی جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. نتایج حاصله نشان می دهد که با نوسازی 2522 هکتار بافت فرسوده د رشهر تبریز امکان اسکان 432700 نفر وجود دارد. از طرفی با نوسازی این بافتها علاوه بر افزایش جمعیت پذیری بستر فضایی مناسبی برای جمعیت موجود نیز فراهم می شود.