هدف: در این مطالعه به بررسی میزان مرگ و میر ناشی از سپسیس در بیماران 65 ساله به بالا پس از شش ماه در بیمارستان های امیرالمومنین و بوعلی و عوامل دخیل در آن در سال های 89-1388 پرداختیم.روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) طولی (longitudinal) از نوع کوهورت آینده نگر (prospective cohort) انجام شده است. جمعیت مورد بررسی شامل 65 نفر از بیماران 65 سال به بالا بستری در بیمارستان های امیرالمومنین و بوعلی در سال های 89-1388 بوده است که به صورت در دسترس (convenient) انتخاب شدند.یافته ها: 7 نفر (8/10 درصد) بعد از سه ماه و 10 نفر (4/15 درصد) بعد از 6 ماه فوت نمودند. 37 بیمار (9/56 درصد) در functional class قبل از بستری یک، 7 نفر (8/10 درصد) در کلاس دو، 9 نفر (8/13 درصد) در کلاس سه، 5 نفر (7/7 درصد) در کلاس چهار و 7 نفر (8/10 درصد) در کلاس پنج بودند. داشتن کاتتر ادراری بعد از ترخیص و functional class بالاتر سبب افزایش مرگ و میر سه و شش ماهه بیماران و نیاز به crp و شدید بودن سپسیس سبب افزایش مرگ و میر سه ماهه و سابقه دارویی مثبت سبب افزایش مرگ و میر شش ماهه بیماران می شدند. نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه، چنین استنباط می شود که مرگ و میر در بیماران بالای 65 سال مبتلا به سپسیس نسبتا بالا بوده و نیاز به استراتژی های پیشگیرانه و نیز درمانی خاصی جهت کاهش این میزان با تأکید بر عوامل موثر بر مورتالیتی مانند شدت سپسیس و استفاده از کاتتر ادراری وجود دارد.