هدف این پژوهش تبیین تفاوت افت تحصیلی، امید تحصیلی و یادگیری خودنظم ده در گونه های مختلف خانواده بود. طرح این پژوهش توصیفی از نوع مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر به تعداد 3030 و نمونه پژوهش301 نفر(158نفر پسرو 143 نفر دختر) بودند که به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی و افت تحصیلی برسو و همکاران، مقیاس امیدواری سیمپسون، پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پنتریچ و مقیاس خودگزارشی فرایند و محتوای خانواده سامانی بود که توسط دانش آموزان تکمیل شدند. برای تحلیل داده های پژوهش از شاخص ها و روش های آماری شامل میانگین، انحراف معیار و تحلیل واریانس چندمتغیره(مانوا) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین گونه های مختلف خانواده از نظر افت تحصیلی، امید تحصیلی و یادگیری خودنظم ده تفاوت معنی داری وجود دارد. به طوری که میانگین افت تحصیلی در خانواده های سالم کمتر از خانواده های ناسالم و میانگین امید تحصیلی و یادگیری خودنظم ده در خانواده های سالم بیشتر از خانواده های ناسالم می باشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که خانواده یکی از عوامل موثر بر فرزندان در زمینه پیشرفت تحصیلی می باشد.