در این پژوهش پلِ خان، از پل های معروف و استراتژیک زمان صفوی بر سر راه قدیم شیراز- اصفهان به منظور ارایه طرح مرمت مناسب مورد مطالعه قرار گرفته است. این بنای با ارزش در طول تاریخ پر از فراز و نشیب خود شاهد رویدادهای تاریخی مهم بوده-است، اما متاسفانه اکنون دستخوش آسیب های انسانی و طبیعی بی شماری است که به زوال تدریجی پل دامن زده است. در این تحقیق ابتدا با مطالعات دقیق کتابخانه ای و میدانی تاریخچه سوژه، موقعیت قرارگیری، معماری و سازه ی آن مورد بررسی قرار گرفته و ارزش های میراثی این بنا نیز مشخص و معرفی گردیده است. در این راستا مطالعاتی چند در مورد تاریخچه پل سازی در ایران و مباحث فنی پل سازی نیز صورت گرفته است تا زمینه جهت شناخت هرچه بیشتر این بنای با ارزش فراهم گردد. پس از تهیه رولوه و نقشه های آسیب شناسی بنا، با انجام تحلیل های دستی و نرم افزاری به آنالیز سازه ای بنا پرداخته شده و عوامل ممکن به وجود آورنده آسیب های کنونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. سایر آسیبهای وارده به بنا نیز مطالعه شده و سپس با توجه به نوع آسیب ها وارده و عومل به وجود آورنده آن ها و با رعایت اصول مبانی نظری مرمت و دو اصل دخالت حداقل و اصل برگشت پذیری، نسبت به ارایه طرح استحکام بخشی و مرمت مناسب اقدام شده است.