یکی از مشکلات استفاده از پرکننده ها، ماندگاری کم آن ها در کاغذ است که میزان آلودگی و بار مواد جامد در سیستم آب کارخانه را افزایش می دهد. در این تحقیق با استفاده از روش سل ژل و انتخاب نسبت های مولی 2، 3 و 4 به 1 آمونیاک به تترااتیل ارتوسیلیکات، ذرات سیلیکا بر روی سطح ذرات پرکننده کربنات کلسیم آسیابی تشکیل گردید. پرکننده های پوشش داده شده، در سطوح مختلف به خمیر کاغذ حاوی 70? cmp و 30? الیاف بلند اضافه شد. طیف xrd تغییر نکردن بلورینگی ذرات و طیف ftir حضور ترکیبات سیلیکونی در پرکننده بعد از پوشش دهی با سیلیکا را تایید کردند. شکل ذرات پرکننده پوشش داده شده، با نمونه بدون پوشش آن تفاوت زیادی نداشت؛ فقط یک لایه از سیلیکا به صورت یک فیلم متخلخل، سطح ذرات پوشش داده شده را پوشانده و باعث افزایش قابل توجه سطح ویژه و حجم منافذ ذرات گردیده بود. پتانسیل زتای پرکننده مثبت بود که بعد از پوشش دهی با سیلیکا منفی شد. استفاده از پرکننده پوشش داده شده با سیلیکا (به ویژه در نسبت مولی 3 به 1) در کاغذ در هر سه سطح 10، 20 و 30 درصد مصرف پرکننده، باعث افزایش حدود 25 درصدی ماندگاری نسبت به پرکننده بدون پوشش گردید. همچنین حجم ویژه و مقاومت به عبور هوای کاغذهای ساخته شده بیش تر شد. به نظر می رسد که سیلیکای تشکیل شده در سطح پرکننده با الیاف کاغذ برهمکنش بهتری داشته که باعث افت کم تر مقاومت به ترکیدن و پارگی کاغذ نیز گردیده است. واژه های کلیدی: پرکننده، سیلیکا، کربنات کلسیم، ماندگاری، سطح ویژه