تحقیقات گسترده بر روی توزیع آسیب های ناشی از زلزله در مناطق مختلف نشان می دهد که اثرات شرایط زمین شناسی و ژئوتکنیکی ساختگاه در مناطق آبرفتی بیشتر می باشد. بر این اساس، ساختگاه بابل به عنوان مطالعه موردی که از خاک های آبرفتی ریزدانه اشباع تشکیل شده، می تواند در هنگام رخداد زلزله، تاثیر قابل توجهی بر پارامترهای لرزه ای طرح داشته باشد. به منظور طراحی مقاوم سازه ها با عدم قطعیت کمتر در گستره طرح (بستر شهر بابل)، پارامترهای مورد نظر با در نظر گرفتن اثرات دینامیکی ساختگاه مورد ارزیابی قرار گرفته است. از این رو، گستره طرح به شبکه های منظم 1×1 کیلومتر تقسیم بندی شده و با ایجاد پروفیل ژئوتکنیکی و دینامیکی، مدل معادل ساختگاه در هر شبکه تعیین گردیده است. در تعیین پروفیل ها از مطالعات زمین شناسی، ژئوتکنیکی، درون گمانه ای و آرایه ای استفاده شده است. بعد از مقایسه و دسته بندی پروفیل های مذکور، 35 مدل معادل ساختگاه انتخاب و بر اساس تحلیل احتمالی خطر لرزه ای، 23 شتابنگاشت مناسب و مقیاس شده برای منطقه به دست آمده است. تحلیل ساختگاه به صورت یک بعدی و با استفاده از نرم افزار deepsoil انجام شده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد شتاب حداکثر سطح زمین در تمامی مناطق گستره طرح، از شتاب حداکثر سنگ بستر بیشتر می باشد. علاوه بر این، با افزایش دوره بازگشت، پریود غالب آبرفت نیز افزایش می یابد. همچنین با توجه به نزدیکی بین پریود غالب در دوره بازگشت 109 ساله با پریود طبیعی آبرفت، امکان وقوع پدیده تشدید، نسبت به دوره بازگشت های دیگر بیشتر می باشد.