این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تغذیه سطوح مختلف ماده سیلویی گیاه کامل جو بر کیفیت لاشه و عملکرد بره های نر پرواری انجام شد. در این آزمایش، 20 راس بره نر با میانگین وزن اولیه 3±22 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار به مدت 90 روز، پروار شدند. جیره پایه حاوی دانه جو، سبوس برنج، کاه گندم، سبوس گندم، تفاله چغندر قند، پودر ماهی، کربنات کلسیم و نمک به ترتیب 22،12،10،10،9، 6،7/0 و 3/0 درصد ماده خشک بود. تیمار های آزمایشی شامل: 1- جیره شاهد مکمل شده با ماده سیلویی گیاه کامل جو بدون سبوس برنج، 2- جیره شامل مکمل شده با ماده سیلویی گیاه کامل جو با 15 درصد سبوس برنج، 3- جیره شامل مکمل شده با ماده سیلویی گیاه کامل جو با 30 درصد سبوس برنج و 4- جیره شاهد مکمل شده با خصیل جو. مقدار خوراک مصرفی روزانه، وزن بدن، افزایش وزن روزانه و فراسنجه های ارزیابی لاشه در بین تیمارها تفاوت معنی داری داشت، به طوری که تیماری که از خصیل جو تغذیه کرده بود بیش ترین مقدار خوراک مصرفی روزانه، وزن بدن و افزایش وزن روزانه را داشت. نتایج این آزمایش نشان داد که تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری روی قابلیت هضم مواد مغذی جیره های کاملا مخلوط نداشت. غلظت های تری گلیسرید، کلسترول و ldl در بره هایی که جیره مکمل شده با ماده سیلویی گیاه کامل جو با 15 درصد سبوس برنج را مصرف کرده بودند بالاتر بود. در پایان آزمایش 8 راس از بره ها کشتار شدند و لاشه های آن ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که جیره محتوی خصیل جو مطلوب ترین جیره برای رشد بره های نر است.