بتا 1-3 گلوکان به عنوان یک عامل ایمنومدولاتور شناخته شده است که قادر است با اتصال به رسپتورهای ویژه ای که بر روی سلول های سیستم ایمنی دارد، موجب فعالیت آن سلول ها و متعاقب آن فعالیت ضد توموری گردد. زمانی که بتا -1-3 گلوکان به همراه داروهای شیمی درمانی تجویزگردد، برایند اثر ضد توموری افزایش داشته و موجب تسریع درمان تومور می گردد. در تحقیق حاضر یک سیستم داروئی هدفمند در ابعاد نانو ساخته شده است که جنس حامل آن بتا 1-3 گلوکان موجود در دیواره قارچ کاندیدا آلبیکنس است. داروی دکسوروبیسین توسط این سیستم به صورت هدفمند توسط آنتی بادی تراستوزوماب به سمت سلول های her?+ حمل می گردد. نانوذرات نشان دار شده توسط آنتی بادی، دارای قدرت جذب بالاتری نسبت به نانوذرات نشان دار نشده به درون سلول های her?+ می باشد و به دنبال آن قدرت سلول کشی بالاتری در شرایط in vitro و in vivo دارد. بتا 1-3 گلوکان ابتدا توسط لینکر سوکسینیک انهیدرید به دکسوروبیسین اتصال کووالانت برقرار نموده و سپس با افزودن شاخه های پلی اتیلن ایمین بار سطجی را به حدود 18+ رسانده تا جذب بالایی به سلول توموری داشته باشد. نانوذرات توسط سونیکاتور به صورت خود تجمعی ساخته شده و نهایتاً توسط آنتی بادی تراستوزوماب نشان دار گردید. کانژوگه حاصل ( glu-dox) توسط (ft-ir)، (1h-nmr) و (dsc) تأیید گردید. مطالعه میکروسکوپ الکترونی نیز نانوذرات گرد با سطح صاف و اندازه 160 نانومتری را تأئید نمود. مطالعه چگونگی آزاد شدن دارو از نانوذرات در in vitro نشانگر قدرت بالای نگهداری نانوذرات حاوی داروی کانژوگه نسبت به نوع غیر کانژوگه بود. نتایج ; in vivo که پس از گذشت 35 روز از توموری و درمان نمودن موش های ماده balb/c توسط گروه های مختلف نانوذره و کنترل بدست آمد، بیانگر افزایش قدرت ایمنی ذاتی و اکتسابی موش های گیرنده نانوذرات بود که در این فرایند نانوذرات نسبت به دارو ها به عنوان گروه های کنترل، از اندیکس طحال بالاتر و میزان ifn-? و tnf-aبالاتر و کاهش در سطح il-? و کاهش بیشتر حجم تومورهای تجربی، برخوردار بود که نتایج پاتولوژیک نیز موید میزان بالای آپوپتوز و نکروز در محل تومور موش های گیرنده نانوذرات با میزان بتا1-3گلوکان بالاتر بودند. لذا سیستم داروئی طراحی شده در درمان هدفمند سرطان که با افزایش ایمنی ضد توموری همراه است، بسیار امید بخش جلوه نموده است.