در کلان شهرها پل ها نقش اساسی در برقراری ارتباط بین نقاط مختلف شهر را دارند و در واقع محل اتصال شریان های حیاتی شهر و بلکه کشور می باشند. امروزه ساخت پل های صندوقه ای بتنی قطعه ای پس کشیده افزایش قابل توجهی داشته است. کاهش زمان ساخت اقتصادی بودن طرح( در اکثر موارد ) و انعطاف در نحوه ساخت این نوع از پل ها عواملی هستند که طراحان و مهندسان را به طراحی این گروه از پل ها راغب کرده است. اجرا و ساخت این پل ها عمدتاً به سه روش طره متعادل، دهانه به دهانه و پیشرانی تدریجی صورت می گیرد. در این رابطه آیین نامه ها ضوابط و دستورالعمل هایی برای این گروه از پل ها بیان کرده اند. طراحی یک پل صندوقه ای، عبارت است از آشنایی کامل با این ضوابط و نیز شرایط حاکم بر رفتار سازه متناسب با روش ساخت به طوری که بتوان سازه ای بهینه و ایمن طراحی کرد. در این پایان نامه سعی شده است مقایسه ای بین روش های ساخت پل هایی صندوقه ای از لحاظ فنی (رفتار سازه در زمان ساخت و در طول دوره ی بهره برداری )و اقتصادی انجام گیرد. در همین راستا مدل هایی متناسب با شرایط در نظر گرفته شده مورد تحلیل قرار گرفته است .در انتها نتایج حاصل از این مدل ها با یکدیگر مقایسه و رفتار سازه متناسب با نوع ساخت مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان می دهد که استفاده از روش های مورد مطالعه برای پل هایی با دهانه ی تا 60 متر می تواند هم از لحاظ فنی و هم از لحاظ اقتصادی قابل قبول باشد، همچنین از لحاظ در اولویت قرار داشتن، روش طره ی متعادل و دهانه به دهانه نسبت به روش پیشرانی ارجحیت خواهند داشت.