چکیده: هُنر سیستان و بلوچستان در مناطق جنوب شرقی فلات ایران، از سابقه ی دیرینه ای برخوردار بوده و هم زمان با سایر جنبه های تمدنی، مسیر تکامل خود را در دوره های مختلف تاریخی طی نموده است. فرش نیز یکی از دستبافته های اصیل در استان است، که از دیرباز تاکنون در منطقه رایج بوده و نقوش آن علاوه بر زیباییِ بصری، دارای معانی و مفاهیمی عمیقِ بسیاری است، و ارزشهای نمادینِ فرهنگ غنی ایرانیان را، در خود جای داده و همواره خصوصیاتِ فرهنگی و بومی خویش را حفظ نموده است. بخش هایی از نقوش بکار رفته در فرشهای معاصر و بومیِ دو منطقه ی سیستان و بلوچستان، هندسی، به هم نزدیک و دارای ریشه های تصویری و مفهومی یکسانی بوده است. با توجه به این که نوع بافت تأثیر مستقیمی در بوجود آمدن نقوش دارد. دراین پژوهش، نخست ویژگی های عُمومی فرشبافی و موارد مرتبط با دستبافته های رایج، براساس نمونه های موجود در استان و همچنین قدمت بافت، معرفی و پرداخته شده، آن گاه برای درک بهترِمفاهیمِ هنری، زیبایی شناسی و عناصرآن به همراهِ نقوش و فرش های دو منطقه براساس رنگ، نقشه و دسته بندی نقوش به مدد تصاویر و نمونه های موجود بررسی گردیده، از این رهگذر و مقایسه ی فرش های اقوام سیستانی و بلوچستانی، ارتباط و اشتراک آنها شناسایی و پرداخته شده است. بر این اساس، در روند انجام این پژوهش از یک سو به تحقیقات گسترده ی میدانی تکیه شده و از سوی دیگر، مطالعات کتابخانه ای، اینترنتی و رجوع به منابع مکتوب و نامکتوب صورت پذیرفته است.