چکیده: ایران جزو کشورهایی است،که از نظر آب وهوایی و اقلیم از تنوع بسیار زیادی برخوردار است. استان خوزستان یکی از استانهای جنوبی ایران می باشد؛که در طول تاریخ گذشته به دلایل مختلف برای سکونت انتخاب شده است وجودرشته کوه زاگرس در شمال ودلتای کارون درجنوب ودشت شوشان در غرب آن و برخورداری از سه رود خانه پر آب دز،کرخه وکارون این استان را منحصر بفرد ساخته است. شناخت ما از دوره پارینه سنگی در این استان بسیار اندک می باشد. زیرا سیل عظیم آثار بدست آمده در دشت فرصت را برای بررسی وشناسایی محوطه های پارینه سنگی ربوده است.بررسی وشناسایی صورت گرفته در کرانه شرقی دزمحوطه های جدیدی از استقرارجوامع پارینه سنگی را آشکارمی سازد.شناسایی ومعرفی این محوطه از اهمیت بسزایی برخورداراست.وجود منابع غذایی و سنگی کافی-در کنار رودخانه دز آنجا را مکانی مناسب برای انسان دوره پارینه سنگی نموده است. واژگان کلیدی: پارینه سنگی، بررسی وشناسایی، خوزستان، دز، دزفول و زاگرس.