چکیده: فرضیه برون داد و فرضیه برجسته سازی داده دو نظریه از نظریه های اصلی فراگیری زبان دوم هستند که منشا مطالعات و تحقیقات زیادی بوده اند و نتایج متفاوتی در بر داشته اند. از سویی نظریه برون داد به همراه عملکرد هایش محققان زیادی را وادار به انجام تحقیقات مختلف کرده است که به طور کلی نتایج این تحقیقات نشان دهنده ی نقش مثبت این نظریه در فرگیری زبان دوم می باشد. از سوی دیگر محققان بسیاری سعی کرده اند تا نقش فرضیه برجسته سازی داده و تکنیکهای متنی آن را از طریق مطالعات تجربی بررسی کنند. نتایج این مطالعات متفاوت بوده است و بعضی از آنها نقش مثبت و برخی دیگر هیچگونه نقش قابل توجهی برای این فرضیه نتوانسته اند پیدا کنند. مطالعه ی حاضر بر آنست تا نقش فعالیت ها و تکنیک های این دو فرضیه را در فراگیری ساختارهای دارای کلمات پرسشی توسط زبان آموزان ایرانی بسنجد. به همین منظور 60 دانش آموز دختر و پسر سال اول دبیرستان که بر اساس یک پیش آزمون انتخاب شده اند در این مطالعه شرکت کردند و به دو گروه برون داد و گروه برجسته سازی داده تقسیم شدند. در هر گروه 15 نفر دختر و 15 نفر دیگر پسر بودند. این دانش آموزان پس از این تقسیم بندی در رابطه با ساختار مورد نظر آموزش دیدند و سپس بر روی فعالیت مختص به خود کار کردند. گروه برون داد بر روی یک فعالیت تصویری نشانه دار کار کردند در حالی که به گروه دیگر یک مکالمه که در آن ویژگی های سوالات دارای کلمات پرسشی از لحاظ متنی برجسته شده بودند داده شد. پس از قرار گرفتن در معرض این فعالیت ها شرکت کنندگان هر دو گروه هم بلافاصله و هم پس از یک فاصله دو هفته ای مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج بررسی های آماری نشان دهنده ی نقشی مثبت و قابل توجه برای هر دو فرضیه بود. با مقایسه نتایج هر دو گروه مشخص شد که شرکت کنندگان در گروه برون داد به طور قابل ملاحظه ای از شرکت کنندگان در گروه داده ی برجسته سازی شده هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت بهتر عمل کردند. در نهایت نتایج این تحقیق نشان داد که هیچگونه تفاوت قابل ملاحظه ای بین دختران و پسران در عملکردشان در هر دو گروه وجود نداشت واین نکته نشان میدهد که استفاده ی از این فعالیت ها و تکنیک ها به جنسیت فراگیران وابسته نیست. نتایج این تحقیقات میتواند برای مدرسان, مربیان,تولید کنندگان مواد آموزشی, و نویسندگان کتاب های آموزشی قابل استفاده باشد.