هدف از پژوهش حاضر، امکان سنجی استفاده از گجت ها در ارائه منابع و خدمات اطلاعاتی، از نظر دانشجویان و فارغ التحصیلان نابینا و کم بینا است که به روش توصیفی- پیمایشی انجام شده است. برای جمع آوری داده های پژوهش، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد، که پایایی آن بر اساس آلفای کرونباخ برای شاخص های مختلف پرسشنامه 947/0 بدست آمد. برای بدست آوردن روایی پرسشنامه نیز از نظر اساتید و صاحبنظران حوزه فناوری اطلاعات و علم اطلاعات و تعدادی از افراد نابینا و کم بینا، استفاده شد. همچنین برای یافتن قابلیت گجت ها در زمینه ارائه منابع و خدمات اطلاعاتی از بروشورهای محصول و همچنین اطلاعات توصیفی وب سایت شرکت های سازنده استفاده شد.جامعه پژوهش 187 نفر از دانشجویان و فارغ التحصیلان سال 1385 به بعد نابینا و کم بینای شهر اصفهان را در برگرفت . با استفاده از روش نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس و به کمک فرمول کوهن تعداد افراد نمونه 60 نفر انتخاب شدند. داده های جمع آوری شده، توسط نرم افزار اس پی اس اس 16 و در سطح توصیفی و استنباطی بر اساس روش های آماری تجزیه و تحلیل شد. بر این اساس گجت ها از نظر میزان مطلوبیت در زمینه ارائه منابع و خدمات اطلاعاتی بررسی شدند. یافته ها نشان داد، میزان موافقت پاسخ دهندگان نابینا و کم بینا در مورد استفاده از منابع و خدمات اطلاعاتی به وسیله انواع گجت ها به طور کلی بیش از حد متوسط و در حد مطلوبی است. میزان موافقت برای استفاده از تلفن همراه و کامپیوتر جیبی پی.دی.ای (7/56%) ، عینک گوگل (55%)، کتاب خوان الکترونیکی (4/54%)، تبلت (2/54%) و سیستم رهیاب مجهز به آر.اف.ای.دی (1/44%) بدست آمد. آنچه که از نتایج به دست آمده می توان استنباط کرد این است که آن دسته از گجت هایی که به طور مستقل تر قابل استفاده هستند و با اتصال به شبکه اینترنت امکان برقراری ارتباط آنلاین را میسر می نمایند بیشتر مورد موافقت و توجه نابینایان و کم بینایان قرار گرفته است . حمایت کتابخانه در فرآهم آوری و در دسترس قرار دادن این تجهیزات به صورت امانی عامل مهمی در افزایش استفاده از این ابزار است.