یکی از راه های مقابله با اثرات نامطلوب محوشدگی در کانال های فرکانس گزین بی سیم استفاده از تکنیک mimo-ofdm می باشد. سیستم های mimo با استفاده از چند آنتن در فرستنده و گیرنده چندگانگی فضایی ایجاد می کنند و اثرات نامطلوب محوشدگی در کانال های مخابراتی بی سیم را کاهش می دهند. در سیستم های mimo علاوه بر بهره گیری از مزایای چندگانگی می توان با استفاده از کدهای فضا- زمان یا فضا- فرکانس، از بهره ی کدینگ آن ها استفاده نمود. هم چنین بدون استفاده از کدهای فضا- زمان یا فضا- فرکانس با ارسال موازی دنباله های مستقل اطلاعات، از طریق آنتن های فرستنده ی مجزا، می توان نرخ ارسال داده را افزایش داد. از طرفی با استفاده از تکنیک ofdm به وسیله ی شکستن کانال باند وسیع به چندین زیر کانال باند باریک و ارسال موازی اطلاعات روی آن ها، به عملکرد مناسبی در کانال های فرکانس گزین دست پیدا می کنیم و به دلیل هم پوشانی زیر کانال ها در حوزه ی فرکانس، سیستم ofdm دارای بهره ی طیفی مناسب تری نسبت به دیگر روش های چند حاملی می باشد. استفاده ی هم زمان از دو ساختار فوق سیستم mimo-ofdm را تشکیل می دهد که از مزایای هر دو سیستم به طور هم زمان بهره می برد که از آن جمله می توان به نرخ بالای انتقال داده، افزایش قابلیت اطمینان سیستم، تحرک پذیری سیستم، اشغال پهنای باند بهینه در سیستم و غیره اشاره نمود. در کنار تمام این مزایا، سیستم های ofdm و به تبع آن سیستم mimo-ofdm از وجود قله های بزرگ در سیگنال ارسالی خود رنج می برند و این مساله که تحت عنوان بالا بودن papr از آن یاد می شود کارایی چنین سیستم هایی را به شدت تهدید می نماید. بنابراین اتخاذ راه کارهایی برای مقابله با این مساله از الزامات طراحی سیستم های mimo-ofdm می باشد که در این پایان نامه به بررسی آن خواهیم پرداخت و در انتها روش های جدیدی را برای کاهش papr در برخی از انواع این گونه سیستم ها پیشنهاد خواهیم داد.