پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری با سرمایه روانشناختی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد ه است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و ماهیتاً از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری آن کلیه ی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان(1392-1391) بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و طبق جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان(1970)، تعداد 254 نفر از اعضای جامعه انتخاب و به وسیله پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران(2007) پرسشنامه کیفیت زندگی کاری میرسپاسی (1376) مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها در دو سطح توصیفی(فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد و واریانس) و استنباطی( ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون دوگانه، آزمون t و آنالیز واریانس چندگانه) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی کاری و سرمایه روانشناختی اعضای هیئت علمی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد( 05/0p< ). همچنین بین کیفیت زندگی کاری و چهار مولفه ی سرمایه روانشناختی (خودکارآمدی، خوش بینی، امیدواری و تاب آوری) در سطح ( 05/0p< ) رابطه ی معناداری وجود دارد و وجود رابطه معنادار چندگانه نیز بین کیفیت زندگی کاری و مولفه های سرمایه روانشناختی مورد تایید قرار گرفت.