هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر اثربخشی معلمان شاغل در مدارس ابتدایی منطقه 10 آموزش و پرورش شهر تهران است. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ افق زمانی، مقطعی و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات، توصیفی-زمینه یابی پیمایشی بوده است. جامعه آماری تحقیق کلیه معلمان شاغل در مدارس ابتدایی منطقه 10 آموزش و پرورش شهر تهران در سال تحصیلی 93-92 می باشد. با مراجعه به جدول مورگان تعداد 234 نمونه برای جامعه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از جامعه آماری انتخاب شده است. برای سنجش اثربخشی معلمان از پرسشنامه محقق ساخته اثربخشی معلمان (شامل مولفه های ویژگی شخصیتی، روابط انسانی، مدیریت کلاس درس، شیوه تدریس و ارزشیابی) که براساس ابعاد اثربخشی معلمان ارائه شده در پژوهش سبحانی نژاد و زمانی منش (1391) تدوین شده است، استفاده می شود و برای سنجش بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز از پرسشنامه محقق ساخته بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات شامل مولفه های آشنایی و بکارگیری رایانه، اینترنت، شبکه های ارتباطی و نرم افزارهای آموزشی استفاده شده است. روایی پرسشنامه ها از طریق روایی صوری و محتوایی و پایایی آنها با اجرای آزمایشی پرسشنامه در نمونه ای با حجم 30 نفر از طریق آلفای کرونباخ 0.810 برای پرسشنامه اثربخشی و 0.918 برای پرسشنامه کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات برآورد گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده برای توصیف داده ها از جداول توزیع فراوانی، نمودار خطی میانگین ها، شاخص های مرکزی نظیر میانگین، انحراف استاندارد و چولگی و کشیدگی استفاده شده است. آنگاه برای تحلیل آماری فرضیه های پژوهش از آزمون-های مناسب آمار استنباطی از جمله ضریب همبستگی اسپیرمن، آزمون فریدمن، u مان ویتنی، و کروسکال والیس استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داده که بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات بر اثربخشی معلمان مدارس ابتدایی منطقه 10 آموزش و پرورش شهر تهران تاثیرگذار است. کلمات کلیدی: فناوری اطلاعات و ارتباطات، اثربخشی، معلم، آموزش و پرورش