سیاست خارجی یکی از مناقشه برانگیزترین حوزه های سیاست گذاری در همه جا بوده است، اهمیت واقعی سیاست خارجی و نقش آن در رقم خوردن سرنوشت کشور و ملت و نیز ارزش بی چون و چرایش به عنوان یکی از بزرگترین ابزارهای تأمین یکپارچگی ارضی، امنیت سرزمینی، وجهه و اعتبار بین المللی، پیشبرد اهداف و برنامه های ملی در زمینه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و غیره برکسی پوشیده نیست. آنچه که ما در این پژوهش در پی فهم آن هستیم و سوال اصلی ما می باشد این است که، هویت سیاست خارجی جهموری اسلامی ایران و نقش آن در صدور انقلاب اسلامی بعد از انقلاب چگونه ارزیابی شده است؟ این پژوهش در پنج فصل ارائه می گردد، در بخش اول به بررسی بیان مسئله، ضرورت و اهمیت تحقیق، سئوالات تحقیق، فرضیات پژوهش، اهداف تحقیق، تعریف نظری متغییرها، تاریخچه ی صدور انقلاب، محدوده تحقیق ومحدودیت تحقیق می پردازیم، در بخش دوم به ادبیات و پیشینه پژوهش تحت عناوین، پیشینه پژوهش، پیشینه نظری، شامل:گفتمان در اندیشه دانشمندان، نظریه گفتمان در علوم انسانی، جایگاه گفتمان در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، چارچوب عناصر گفتمان، عدالت در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و همچنین پیشینه تجربی شامل: سیاست، صدور انقلاب در ایران، اهداف اصلی در هویت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، صدور انقلاب از منظر امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری می باشد. در بخش سوم به روش انجام تحقیق، جامعهی آماری و حجم آن، روش گرد آوری اطلاعات، روشهای تجزیه و تحلیل اطلاعات، تعریف تحلیل محتوا، کاربرد تحلیل محتوا، اهداف تحقیق به روش تحلیل محتوا، امتیازات تحلیل محتوا، محدودیتهای تحلیل محتوا، استفاده از کامپیوتر در تحلیل محتوا و متغیرهای تحقیق خواهیم پرداخت در بخش چهارم به تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح، توصیف اطلاعات در سطح خرد، توصیف اطلاعات در سطح کلان ونشانه های ضرورت تداوم ائتلاف در قالب گفتمان های سیاست خارجی می پردازیم و در نهایت در بخش پنجم به سوال اصلی تحقیق که بررسی هویت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و نقش آن در صدور انقلاب است خواهیم پرداخت