به منظور بررسی اثرات تزریق پیریدوکسین، متیونین و ترکیب آنها در تخم مرغ های مادر گوشتی بر میزان جوجه درآوری، وزن جوجه یکروزه و صفات تولیدی این مطالعه انجام شد. در روز 18 جوجه کشی، 400 عدد تخم مرغ بارور از مرغ مادر گوشتی سویه راس 308 توزین و در قالب طرح کاملا تصادفی در 5 گروه آزمایشی با 4 تکرار و هر تکرار شامل 20 عدد تخم مرغ تقسیم شدند. تیمارها شامل کنترل منفی (negative control: nc)، کنترل مثبت (positive control: pc)، تزریق 5/0 میلی لیتر ویتامین پیریدوکسین ( b6)، تزریق 5/0 میلی لیتر متیونین (met)، تزریق 5/0 میلی لیتر پیریدوکسین به همراه متیونین (b6+met) بودند. پس از تفریخ، جوجه ها شمارش، توزین و به سالن پرورش منتقل و تا روز 42 پرورش یافتند. از عملکرد واحد های آزمایشی شامل افزایش وزن و خوراک مصرفی به صورت هفتگی رکورد برداری و ضریب تبدیل غذا نیز محاسبه گردید. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که تزریق محلول های مورد آزمایش به داخل مایع آمنیوتیک در روز 18 انکوباسیون بر میزان جوجه درآوری، وزن جوجه یکروزه تأثیر معنی داری نداشت (05/0<p)، اما از نظرخوراک مصرفی در سن 3-0 هفتگی بین تیمار b6+met باعث بهبود خوراک مصرفی نسبت به تیمار pc شده بود (05/0>p). اثر محلول های مورد آزمایش بر صفات لاشه تاثیری نداشت(05/0<p).استنتاج نهایی این است که تزریق ویتامین پیریدوکسین، متیونین و ترکیب آنها بر درصد جوجه درآوری، وزن جوجه یکروزه، ضریب تبدیل خوراک و صفات لاشه تفاوت معنی داری نداشت، اما روی میانگین خوراک مصرفی و افزایش وزن دارای تفاوت معنی داری بود.