چکیده: مقدمه: عوامل ژنتیکی و فردی یکی از عوامل مهم تعیین کننده های سلامت هستند. ناهنجاری های ارثی و مادرزادی علت اصلی مرگ و میر دوران نوزادی و کودکی بوده و علت مهم مشکلات خانوادگی و معلولیت ها در جامعه نیز می باشند. هدف: هدف از این مطالعه تعیین تاثیرآموزش" ژنتیک و رابطه آن با سلامت"بر آگاهی و نگرش جوانان در شرف ازدواج استان مازندران درسال 1391 بود. در این پژوهش نیمه تجربی 267 نفر به عنوان گروه مداخله و 276 نفر به عنوان گروه شاهد به طور تصادفی ازمیان جوانان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی مسئول آزمایشات پیش از ازدواج انتخاب شدند. ابزارگردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته شامل 7 سوال ویژگی های دموگرافیک، 16سوال سنجش آگاهی، 7 سوال سنجش نگرش و 1 سوال از منابع کسب فعلی اطلاعات و 1 سوال از منابع ترجیهی کسب اطلاعات بود. پس از انجام روایی و پایایی پرسشنامه با روش های علمی، داده ها توسط نرم افزار 20spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از روش های آمار توصیفی و تحلیلی، tدو نمونه ای مستقل، t زوجی، آنالیز واریانس یک طرفه anova و کای دو استفاده شد. نرمال بودن توزیع داده ها با آزمون کولموگراف اسمیرونف ارزیابی شد. داده ها در سطح خطای 05/0 مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین آگاهی گروه مداخله از 5/2 8/10 در مرحله قبل به 2 13در مرحله بعد از آموزش افزایش یافت. این افزایش معنی دار(05/0p<) بود. میانگین نگرش گروه مداخله از 71/3 54/23 در مرحله قبل به 48/3 03/25 در مرحله بعد از آموزش افزایش یافت. این افزایش معنی دار(05/0p<) بود. نتیجه گیری: آموزش بر آگاهی و نگرش جوانان در شرف ازدواج تاثیر مثبت داشت. در این پژوهش در مرحله قبل، آگاهی 32% و نگرش 9% گروه مداخله، در سطح خوب بود ولی در مرحله بعد، آگاهی 74% و نگرش 15% آنان به سطح خوب افزایش یافت. لذا آموزش و مشاوره ژنتیک برای پیشگیری از بروز ناهنجاری های ژنتیک یک ضرورت مسلم تلقی می شود. واژگان کلیدی: سلامت، ژنتیک، جوانان در شرف ازدواج، آموزش، آگاهی و نگرش