شناسایی و تشخیص هویت با استفاده از اثر انگشت دارای قدمت بیش از یکصد سال بوده و یکی از متداول ترین و پرکاربردترین روش های مبتنی بر ویژگی های زیستی انسان می باشد که از اعتبار علمی و تجربی بالایی برخوردار بوده و روز به روز بر گستره کاربردهای آن افزوده می گردد. به منظور افزایش سرعت عملیات مقایسه و تطبیق یک اثر انگشت مجهول با کلیه آثار موجود در بانک اطلاعاتی سعی می شود آثار انگشتان را به دسته های مختلف و متمایزی تقسیم نمود تا عملیات جستجو صرفا در یم طبقه خاص معمول گردد. لذا روش های مختلفی برای طبقه بندی اثر انگشت ابداع گردیده است. در اغلب این روش ها عمل طبقه بندی بر اساس تعداد و موقعیت نقاط انحصاری کر و دلتا در اثر انگشت انجام می پذیرد. روشی که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است، طبقه بندی اثر انگشت به کمک تصویر جهتی می باشد. در این روش از تصویر انگشت پیش پردازش شده، تصویر جهتی محاسبه گردیده و سپس به منظور کاهش عملیات و حجم محاسبات، تصویر بلوک جهتی مشخص می شود آنگاه نقاط انحصاری کر و دلتا را در تصویر بلوک جهتی آشکار نموده و در نهایت با توجه به تعداد و موقعیت این نقاط، اثر انگشت به یکی از نقاط پنجگانه کمانی، کمانی خیمه ای، حلقه ای چپ، حلقه ای راست و پیچی نسبت داده می شود. ویژگی مهم این روش، سادگی محاسبات و در نتیجه سرعت خوب آن است، با این وجود کارایی و قابلیت اطمینان آن نیز نسبت به برخی روش های دیگر در حد قابل قبولی می باشد.