مطالعه حاضر به بررسی ویژگی های بلاغی مقاله های انگلیسی که توسط صاحبنظران ایرانی در حوزه زبانشناسی کاربردی نگارش یافته است، می پردازد. عمده ترین عامل مورد مطالعه در این پژوهش، بررسی الگوی اهداف ارتباطی یا به عبارتی بیان عملکرد هایی (moves) است که به منظور نگارش بخش های مختلف مقاله های علمی بکار گرفته می شوند. در دستیابی به این هدف، تعداد 30 مقاله به طور تصادفی از چهار مجله ایرانی در حوزه زبانشناسی کاربردی که در طی پنج سال اخیر به چاپ رسیده اند، انتخاب گردید. در تحلیل این پروژه که شامل بررسی اهداف ارتباطی ایفا شده در نوشته هاست، مدل تحلیل عملکرد که توسط زبانشناسی به نام فو در سال 2008 ارائه شد، مورد استفاده قرار گرفت. همچنین جهت تکمیل مطالعه حاضر ، تعداد 20 مقاله در حوزه زبانشناسی کاربردی برگرفته از داده های فو و همچنین 10 مقاله ی دیگر در همین حوزه که به طور تصادفی از دو مجله tq و mlj انتخاب شدند، مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که بخش های مختلف ساختارهای بلاغی مقاله های پژوهشی ایرانی (شامل چکیده، مقدمه، روش، نتایج، بحث و نتیجه گیری) تاحدودی مشابه مقاله های غیر ایرانی می باشد. در عین حال تفاوت هایی در بیان اهداف ارتباطی موجود در بخش های مختلف مقاله های ایرانی و غیر ایرانی مشاهده گردید. از نتایج این تحقیق در حوزه آموزش زبان انگلیسی کمک به مربیان آموزش زبان و همچنین نویسندگان مقالات علمی-پژوهشی انگلیسی است که مقالات خود را بر اساس ساختار های ارتباطی مرسوم و بکار گرفته در مقالات علمی-پژوهشی انگلیسی مطابقت نمایند.