مدیران بیش از همه چیز به ابزارهایی راحت و مطمئن نیاز دارند که آن ها را در انجام تصمیم هایی که به طور مداوم یا گاه گاه با آن مواجه هستند، یاری کنند. انواع توابع تجزیه و تحلیل مکانی gis این امکان را می?دهد که با استفاده از نقشه?های ورودی و از طریق عملگرهای تلفیقی، مناطق دارای پتانسیل بالای آب ?های زیرزمینی مشخص و در اختیار مدیران و کارشناسان منابع آب قرار گیرد. توابع تجزیه و تحلیل از لحاظ نحوه عملکرد به انواع مختلفی تقسیم می?شوند که می?توان به روش?های منطق بولین، منطق فازی، همپوشانی شاخص، ترکیب خطی و مجموع ساده وزین و ... اشاره کرد. در ابتدا انواع مدل?ها و سپس روش های تصمیم?گیری چند شاخصه و منطق فازی که خود دارای زیرشاخه هایی نیز هستند، ذکر گردید. این روش ها برای 5 دشت در نقاط مختلف کشور مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از مطالعات در دشت های مختلف بوسیله وجود یا عدم وجود چاه های بهره برداری، سازندهای آبدار، وجود گسل و سایر شواهد موجود مورد بررسی قرار گرفتند. در دشت سرو بوسیله روش vikor مشخص شد که در قسمت غربی روستای هورسین که در آن نواحی کنگلومرای با سیمان شدگی سست وجود دارد از پتانسیل آبدهی بالایی برخوردار خواهد بود. در دشت گره بیگون – زاهدان فسا نیز مناطق مشخص شده توسط روش topsis با دبی چاه های بهره برداری موجود مقایسه شدند که از همپوشانی قابل ملاحظه ای برخوردار بود. در دشت قبرکیخا نیز مشخص شد که روش ترکیب خطی با وزن های تعدیل شده توسط مدل آنتروپی بهترین نتایج را نسبت به سایر روش های به کار برده شده نشان دادند. در نهایت استلزام گودل مناسب ترین تخمین را در ارزیابی آب های زیرزمینی دشت های کاشان – آران و بیدگل و خیر داشت.