چکیده تحقیق حاضر سعی بر برسی رابطه ی احتمالی هویت شغلی معلمان زبان انگلیسی دبیرستان ها از یک سو و خودبازدهی آنان از سوی دیگر داشت. بدین منظور، تعداد یکصد معلم زبان ایرانی (شامل پنجاه مرد و پنجاه زن) توسط نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. این دسته از معلمان که در دبیرستان های مختلف شیراز مشغول به تدریس بودند دارای بازه ی سنی سی تا پنجاه سال بوده و هرکدام از پنج تا بیست و پنج سال سابقه ی کار داشتند. در ادامه و به منظور بررسی موارد ذکر شده، تعداد دو پرسش نامه در اختیار شرکت کنندگان قرار گرفت. گفتنی است این پرسش نامه ها به زبان فارسی ترجمه شده بود تا بتوان نتایج دقیق تری را از آن ها به دست آورد. شرکت کنندگان می بایست ظرف مدت بیست تا بیست و پنج دقیقه به این پرسش نامه ها پاسخ می دادند. پس از گردآوری اطلاعات مورد نظر، با استفاده از ضریب همبستگی "پیرسون" رابطه ی احتمالی هویت شغلی وخود بازدهی معلمان زبان ایرانی مورد بررسی قرار گرفت. به علاوه جهت بررسی تفاوت های معنادار این دو مورد از لحاظ جنسیتی، از آزمون تی-تست مستقل استفاده شد. در نهایت، جهت تعیین میزان هویت شغلی و میزان خود بازدهی آنان از آزمون تی- تست تک نمونه ای استفاده شد. نتایج حاکی از وجود رابطه ی معنادار آماری بین هویت شغلی وخود بازدهی معلمان و نیز عدم وجود تفاوت معناداردرمیزان هویت شغلی و خودبازدهی معلمان با در نظر گرفتن عامل جنسیت بود. در نتیجه می توان استنباط نمود که جنسیت شرکت کنندگان تاثیرمعناداری در تغییر نتایج به دست آمده نداشت. واژگان کلیدی: خودبازدهی،هویت شغلی، آموزش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجه، جنسیت.