در طرح های کنترل توان انتقال پایه در شبکه های موردی به دلیل ارسال داده با توان کمتر محدوده-ی تداخل گسترش پیدا می کند و گونه ای از مشکل گره ی پنهان به نام point ایجاد می شود. در الگوریتم arpc با استفاده از مکانیزم های مختلف محدوده ی تداخل پوشش داده می شود. الگوریتم arpc برای بسته های با طول بزرگ، هیچ بهبودی از نظر استفاده ی مجدد از فضا نسبت به روش ieee 802.11 dcf ندارد. در این پایان نامه برای افزایش استفاده ی مجدد از فضا در حالت خاصی از الگوریتم arpc، توان ارسال بسته های cts و ack از مقدار ماکزیمم به یک مقدار بهینه تغییر داده شده است تا فقط محدوده ی تداخل را پوشش دهد. این الگوریتم اصلاح شده marpc نام دارد. در این پایان نامه همچنین اثر توان انتقال مشترک بسته های cts، data و ack بر گذردهی در همبندی های تک گام بر اساس چگالی گره ها بررسی شده است و توان انتقال مشترک بهینه به ازای چگالی های مختلف به دست آمده است. با توجه به نتایج شبیه سازی های انجام گرفته توسط نرم افزار ns2، در همبندی های تک گام گذردهی این روند بسیار بیشتر از طرح های مبتنی بر کنترل توان انتقال به ازای هر بسته مانند marpc می باشد. روش marpc از نظر گذردهی در برخی از همبندی های خاص دارای بهبود قابل توجه، اما در حالت کلی دارای بهبود جزئی نسبت به روش های ieee 802.11 dcf و arpc است.