امروزه سبک زندگی از مفاهیم مهم جامعه شناسی معاصر و موضوعی است شناخته شده که اصلاح آن دغدغه اکثر جوامع می باشد. چرا که نه صرفاً زیستن، بلکه چگونه زیستن نیز دارای اهمیّت است. بر این اساس هدف اصلی این مطالعه، تبیین و پیش بینی عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موثر بر گرایش دانش آموزان مقاطع متوسطه عمومی به سبک زندگی از نوع اسلامی در دبیرستان های دولتی شهر شیراز در سال تحصیلی92-1391 است. روش انجام پژوهش، پیمایش بود. جامعه آماری شامل تعداد 50980 نفر از کلیه دانش آموزان پسر و دختر پایه های اول تا چهارم دبیرستان های دولتی در شهر شیراز بوده که از این میان بر اساس جدول لین تعداد 381 نفر بعنوان نمونه تعیین شد که به منظور افزایش دقت حجم نمونه به تعداد 400 نفر افزایش یافت. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه بوده که به شکل محقق ساخته و با بهره گیری از پرسشنامه ی هنجاریابی شده توسط کاویانی (1391) تدوین شده است. جهت تعیین اعتبار از اعتبار صوری و همچنین اعتبار سازه به کمک تحلیل عاملی و جهت تعیین پایایی از همسانی درونی به روش آلفای کرونباخ استفاده شد. در این تحقیق هفت فرضیه مورد مطالعه قرار گرفت. متغیرهای مستقل شامل پایگاه اقتصادی- اجتماعی، میزان استفاده از رسانه ها، تقید دینی والدین، تأثیر الگوهای مهم، بهره گیری از منابع و مراجع دینی و متغیرهای زمینه ای، بوده اند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از همسانی درونی، آمار توصیفی " فراوانی، درصد و میانگین" و آمار استنباطی " ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل، تحلیل واریانس و تحلیل رگرسیون چند متغیره" استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان د اد که میزان گرایش دانش آموزان مورد مطالعه به سبک زندگی اسلامی درحدّ متوسط بوده است. یافته ها بیانگر وجود رابطه معنادار میان متغیرهای دسترسی پاسخگویان به منابع دینی، پایگاه اقتصادی-اجتماعی خانواده، به عنوان متغیر های مستقل، و گرایش به سبک زندگی اسلامی، به عنوان متغیر وابسته، است. در مجموع متغیرهای مستقل 42 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کردند.