از سال 1979 تا سال 2003، لبنان و فلسطین دو حوزه اصلی رقابت سیاست خارجی دو کشور عربستان سعودی و جمهوری اسلامی ایران بوده است. اما با سقوط صدام در سال 2003 و به قدرت رسیدن نیروهای نزدیک به جمهوری اسلامی ایران، عراق تبدیل به یکی از اصلی ترین میدان های (و شاید اصلی ترین میدان) رقابت طرفین شد که در آن هرکدام سعی در افزایش نفوذ خود و کاهش و یا مهار حوزه نفوذ رقیب داشته اند. در حال حاضر عربستان سعودی و ایران می دانند که آنچه در آینده ای نزدیک در عراق اتفاق می افتد به طور قطعی چشم انداز سیاسی و اقتصادی خلیج فارس را تغییر خواهد داد. بنابر این هر دو کشور رقابت بر سر عراق را بازی با حاصل جمع صفر می دانند. ریاض رشد اخیر نفوذ ایران در عراق تحت کنترل شیعه و همچنین تمایلات قوی هسته ای تهران را برهم زننده معادله توازن قوایی می داند که بیش از 20 سال به نفع سعودی بوده است. در واقع راه بهتر برای فهم سیاست خارجی منطقه ای عربستان سعودی بررسی رقابت این کشور با ایران برای نفوذ در منطقه است. از سال 2003 که عراق تبدیل به میدان بازی شد، سعودی ها خودشان را تنها قدرت عربی یافتند که ابزار لازم برای مهار بلند پروازی های ایران را دارد.