در پژوهش حاضر به نقش مولفه های مدیریت دانش در ایجاد نوآوری سازمانی ازطریق توانمندسازی و توسعه پایدار منابع انسانی پرداخته می شود. کلید توفیق در عرصه رقابت توان سازمان در خلق نوآوری های مستمر می باشد و سازمان ها برای انطباق با شرایط تجاری در حال تغییر و ایجاد نوآوری ، بایستی خود را درگیر فرایند مدیریت دانش کنند. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی- پیمایشی و از نوع همبستگی می باشد. نمونه آماری این پژوهش 200نفر بوده اند که از میان نیروهای دانشگر(اعم از مدیران،معاونین ،روسای ادارات، کارشناسان و کمک کارشناسان) سازمان به طور تصادفی ساده انتخاب شده اند. و مهمترین ابزار جمع آوری داده های آن،پرسشنامه محقق ساخته درابعاد مدیریت دانش،نوآوری سازمانی و توانمندسازی می باشد که پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرنباخ به ترتیب 843/0 ، 857/0 و 749/0 بدست آمد که بر اساس مقیاس 5 مرتبه ای لیکرت طراحی و تدوین شده است مدل مفهومی پژوهش برای مولفه مدیریت دانش بر اساس مدل "سدرا و گبل" (2010) و متغیر نوآوری سازمانی بر اساس مدل "جیمنز و وال " (2010) متغییر توانمند سازی و توسعه پایدار منابع انسانی بر اساس مدل" میشرا " (1992 ) می باشد. به منظور سنجش فرضیات تحقیق از آزمونهای همبستگی ، رگرسیون خطی و مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. کلیه محاسبات و تحلیلهای آماری توسط نرم افزارهایlisrel8.8 ، spss 21 انجام گرفته است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از آن بود که بین مدیریت دانش با نوآوری سازمانی و مولفه های نوآوری تولیدی ،فرایندی و اداری رابطه مثبت و معناداری(732/0= r)وجود دارد و مشخص شد که این ابعاد به صورت منطقی به ترتیب اولویت ،خلق دانش، توزیع دانش،بکارگیری دانش وذخیره سازی دانش هستند. همچنین نتایج آزمون رگرسیون نشان دادکه تمامی مولفه های مدیریت دانش از طریق متغییر مداخله گر توانمندسازی و توسعه منابع انسانی با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل نیز حاکی از آن بود که از بین مولفه های مدیریت دانش تمامی ابعاد و همچنین متغییر توانمندسازی به عنوان متغیرهای پیش بین معیار ورود به معادله نهایی رگرسیون برای توضیح تغییرات نوآوری سازمانی متغیر ملاک را دارا هستند . در پایان بر مبنای نتایج بدست آمده، پیشنهاداتی برای مدیران و کارکنان سازمان و تحقیقات آتی ارائه شده است.