چکیده مقدمه وهدف : رسانه دیجیتال یک شکل تعاملی و مبتنی بر کاربر، برای برقراری ارتباط بوده که شامل شکل های مختلفی می-باشد. وهدف از این مطالعه سنجش میزان اثر رسانه آموزشی دیجیتال نسبت به پمفلت به منظور کاهش مصرف قلیان در دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر زاهدان بود. مواد وروش ها : این پژوهش مطالعه ای نیمه تجربی است که بر روی 200نفر از دانش آموزان پسر دبیرستان های شهر زاهدان با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ایی که در دو گروه مداخله وکنترل که به صورت قبل و بعد انجام گردید و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای 53 سوالی که شامل سوالات دموگرافیک ، آگاهی ، نگرش،رفتار و خودکارآمدی بود که روایی وپایایی آن تایید شده بود سپس با دو شیوه مختلف آموزشی، فیلم دیجیتال به گروه مداخله وپمفلت به گروه کنترل به منظور آموزش و با هدف کاهش مصرف قلیان داده شد که داده های قبل وبعد با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های من ویتنی –کای دو-آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج ویافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که قبل از مداخله آموزشی بین متغیرهای دموگرافیک واصلی مطالعه تفاوت معنی دار بر اساس آزمون های تی مستقل و کای دو به تناسب وجود نداشت و دو گروه از این لحاظ یکسان بودند(05/0p>) اما بعد از مداخله آموزشی میانگین نمراتِ آگاهی ، نگرش، خودکارآمدی و رفتار های پیشگیری کننده از مصرف قلیان در گروه مداخله با فیلم براساس آزمون های تی مستقل و تی زوجی به تناسب، نسبت به گروه مداخله پمفلت اختلاف معنی دار مشاهده شد(05/0p <). همچمین نتایج مطالعه نشان دادکه بین متغیرهای دموگرافیک مانند سن ونگرش- معدل سال گذشته و خودکار آمدی بر اساس آزمون همبستگی پیرسون ارتباط معنی دار وجود داشته و براساس آزمون همبستگی کروسکال والیس، بین تحصیلات پدر وخود کار آمدی نیز رابطه معنی دارمشاهده شد. همچنین با توجه به نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین متغییر های اصلی مطالعه درخصوص ارتباط آگاهی با نگرش-آگاهی با خود کارآمدی-نگرش با خودکارآمدی رابطه معنی دار مشاهده شد. نتیجه گیری : این پژوهش نشان داد که رسانه آموزشی دیجیتال نسبت به پمفلت در کاهش مصرف قلیان توسط دانش آموزان موثرتر بود که می تواند در پیشگیری از مصرف قلیان توسط دانش آموزان به کارگرفته شود. واژگان کلیدی : رسانه دیجیتال ، آموزش، دانش آموزان ، قلیان