اخلاق زیست محیطی با سابقه دارترین شاخ? اخلاق کاربردی است که مسائل نوپدید اخلاقی، در زمین? محیط زیست را بررسی می کند. این اخلاق، با قضایایی دربار? انسان با محیط زیست، شناخت طبیعت از سوی انسان و احساس مسئولیّت نسبت به آن و الزام انسان به حفظ برخی از منابع طبیعی برای نسل های بعدی، آلودگی، نظارت بر جمعیت، کاربرد منابع طبیعی، تولید و توزیع خوراک، تولید و مصرف انرژی، حفاظت از حیات وحش و تنوّع گونه های مختلف سر و کار دارد. آب، یکی از عناصر حیات بخش در عالم می باشد که اساسی ترین سنگ زیرین خلقت بشر و کل عالم هستی را تشکیل می دهد و به عنوان یکی از کلیدی ترین عناصر دخیل در توسع? اجتماعی و سیاسی کشورها به شمار می آید. ترویج اندیشه اخلاق زیست محیطی از منظر اسلام، که کامل ترین دستور زندگی بشریت است، بهترین شیو? جهت فایق آمدن بر بحران های موجود، مخصوصاً در حوز? آب است. در منابع دینی، از جمله آیات و روایات، اشارات گوناگونی به جایگاه آب شده و نکات ظریفی در آن دیده می شود. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی و در برخی موارد به صورت مقایسه ای و انتقادی با شیو? گرد آوری، فیش ها و به صورت کتابخانه ای انجام گرفته است و اهداف آن تدوین راهکارهای دینی جهت تحول رفتاری انسان ها در حوز? اخلاق زیست محیطی در حوز? آب می باشد. بررسی ها نشان می دهد که اسلام دارای اصول اخلاقی و عملی ارزشمندی چون مسأله عدالت در حوز? فردی و اجتماعی، صرفه جویی و ابزار صرفه جویی، امانت داری، رعایت حقوق دیگران و حرمت اسراف و آلودگی آن است. در این پژوهش سعی شده است، آب از منظر اسلام بخصوص، آیات و روایات و فقه اسلامی مورد کاوش قرار گیرد.