منطقه مورد مطالعه (طار) در نوار ماگماتیسم سنوزوئیک ایران مرکزی، شامل کمان ماگمایی ارومیه-دختر واقع شده است. آخرین فعالیت ماگمایی در منطقه سبب وقوع دگرسانی وسیعی در ترادف ولکانیکی و پیروکلاستیکی ائوسن این منطقه شده است. زون های دگرسانی پروپیلی تیک، فیلیک، آرژیلیک متمایل به آرژیلیک پیشرفته، آرژیلیک پیشرفته و سیلیسی ماحصل دگرسانی در این منطقه می باشد. مجموعه کانی های زیر در دگرسانی های منطقه توسط مشاهدات پتروگرافی دیده شده است: آلونیت، ناتروآلونیت، ژاروسیت، کوارتز، سریسیت، کلسیت، اپیدوت، کلریت، انیدریت، باریت و دیاسپور. در این میان دگرسانی اسید-سولفات یا آرژیلیک پیشرفته به عنوان دگرسانی شاخص با کانی های آلونیت-ناتروآلونیت، ژاروسیت، دیاسپور و انیدریت مشخص است. در مقایسه با پایداری آلونیت دمای بیشتر، سبب تشکیل ناتروآلونیت در محیط می شود که در این شرایط سدیم در ساختمان آلونیت جایگزین پتاسیم می شود. پایداری آلونیت تابع اسیدیته بیشتر و فوگاسیته بالای اکسیژن می باشد. ژاروسیت در ph پایین تری (2-3) نسبت به آلونیت (3-6) تشکیل می شود. بر پایه ی مطالعات ژئوشیمیایی و بررسی رفتار عناصر نادر خاکی در هر یک از زون های دگرسانی سنگ والد دگرسانی ها از نوع سنگ حدواسط (آندزیت) شناسایی گردید. همچنین سری ماگمایی بر پایه ی این عناصر از نوع کالک آلکالن تشخیص داده شد. تفسیر داده های حاصل از ایزوتوپ های پایدار (d, 18o) و نمودارهای مربوطه، خاستگاه سیالات دگرسانی در منطقه را از نوع آب های جوی و ماگمایی نشان می دهد.