چکیده: هدف از انجام این پژوهش مقایسه ی فرسودگی شغلی در کارکنان نوبت کار و غیر نوبت کار بر اساس سیکل های بیوریتم در یک مجتمع صنعتی بود. جامعه ی آماری، پرسنل رسمی نوبت کار و غیر نوبت کار یک مجتمع صنعتی (400 نفر زن و مرد) می باشد. طبق جدول مورگان جهت نمونه گیری تعداد 140 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی از بین به عنوان نمونه، انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات برای انجام پژوهش حاضر از دو مقیاس مختلف به شرح زیر استفاده شد: پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و جکسون و نرم افزار بیوریتم. نتایج نشان داد که: احساس موفقیت فردی بیشترین میانگین و تهی شدن از ویژگی های شخصیتی (مسخ شخصیت)دارای کمترین میانگین در کارکنان می باشد و در تمام ابعاد معیار شدت فرسودگی شغلی میانگین روزکارها بیش از نوبت کارها می باشد.تفاوت معنی داری بین میزان فرسودگی عاطفی، موفقیت فردی گروههای روزکار و نوبت کار وجود ندارد. میزان مسخ شخصیت درگروههای روزکار بطور معنی داری بیشتر از نوبت کار می باشد. فراوانی فرسودگی عاطفی، مسخ شخصیت گروههای روزکار بطور معنی داری بیشتر از نوبت کار می باشد.فرسودگی عاطفی، میزان مسخ شخصیت، احساس موفقیت فردی در بین سیکل های 8 گانه بیوریتم تفاوت معنی داری وجود ندارد. بین فرسودگی عاطفی، موفقیت فردی کارکنان نوبتکار و غیر نوبتکار برحسب سیکل بیوریتم تفاوت معناداری وجود دارد. بین مسخ شخصیت کارکنان نوبتکار و غیر نوبتکار برحسب سیکل بیوریتم تفاوت معناداری وجود دارد. بین فرسودگی عاطفی کارکنان نوبتکار و غیر نوبتکار برحسب سیکل بیوریتم تفاوت معناداری وجود دارد. در نهایت نیز رابطه معناداری بین سن کارکنان و میزان فرسودگی آنان مشاهده نشد.با توجه به عدم همسوئی نتایج این تحقیق با مطالعات پیشین در مورد رابطه فرسودگی شغلی و نوبتکاری، به نظر می رسد تحقیق بیشتر در مورد عوامل تأثیر گذار براین نمونه، حائز اهمیت می باشد.از طرفی جایگاه بیوریتم و شناساندن موارد استفاده از آن در سازمان ها از مواردی است که در جامعه ی امروز به آن نیاز است. کلمات کلیدی: فرسودگی شغلی،مسخ شخصیت،احساس موفقیت فردی،فرسودگی عاطفی، نوبتکاری و بیوریتم