نام پژوهشگر: محمد پیرنیا
محمد پیرنیا محسن حداد سبزوار
اثرات تخریبی ناشی از سایش باعث پیشرفت روز افزون پوشش های جدید در مهندسی سطح گردیده است. پوشش های کامپوزیتی به دلیل خواص منحصر به فرد، در سال های اخیر بیش تر مورد توجه قرار گرفته است. سنتز احتراقی به دلیل انرژی مصرفی کم و خلوص بالای مواد تولیدی روشی مناسب برای تولید کامپوزیت ها به صورت درجا می باشد. تلفیق جوشکاری و سنتزاحتراقی خود پیش رونده ایده ای جدید برای ایجاد پوشش های درجای کامپوزیتی فلز-سرامیک با مقاومت سایشی قابل توجه می باشد. در این کار پژوهشی، با استفاده از یک الکترود تو پودری با مخلوط پودری واکنش گر و روش جوشکاری دستی با جریان مستقیم، پوشش کامپوزیتی fe-wc روی سطح فولاد st.37 ایجاد شد. به این منظور واکنش احتراقی در سیستم احیای آلومینوترمی اکسید تنگستن در حضور کربن در نظر گرفته و مخلوط پودری درون الکترود با تغییر نسبت آلومینیوم و کربن (با توجه به نمودار سنتز احتراقی سیستم) تعیین شد. نتایج الگوی پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکرو سختی سنجی و آزمون سایش تشکیل ذرات کاربید تنگستن را در یک زمینه مارتنزیتی درحالات مختلف طراحی شده برای آزمایش نشان داد. بهترین نتایج در نمونه ای حاصل شد که ضریب استوکیومتری آلومینیوم 3/1 در نظر گرفته شد. در این نمونه سختی متوسط پوشش تا 623 میکرو ویکرز نسبت به 144 میکرو ویکرز در زیرلایه افزایش و مقاومت سایشی نیز در این نمونه تا حدود 4 برابر نسبت به زیر لایه بهبود یافت.