چکیده: هدف پژوهشحاضر، بررسی تاثیر تمرینات ادراکی – حرکتی بر روی توجه پایدار دانش آموزان پسر با عقب ماندگی ذهنی خفیف بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش آموزان پسر کم توان ذهنی خفیف 10 تا 15 سالهمدارس ابتدایی استثنایی شهر کرمان، در سال تحصیلی 92-91 بودند که از بین آنها دو مدرسه استثنایی پورشیخعلی و والعصر با استفاده از نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و از بین این دو مدرسه تعداد 40 دانش آموز کم توان ذهنی خفیف (هر مدرسه 20 دانش آموز) که واجد شرایط شرکت در تحقیق بودند، انتخاب شدند سپس شرکت کنندگان به طور تصادفی به دو گروه کنترل (مدرسه والعصر) و تجربی(مدرسه پورشیخعلی) تقسیم شدند. روش پژوهش نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون –پسآزمون با گروه کنترلبود. تمرینات ادراکی - حرکتیسه جلسه در هفته و به مدت 12هفته بر روی گروه تجربی انجام گرفت. توجه پایدار شرکت کنندگان در قبل و بعد از اعمال برنامه مداخله ای با استفاده از آزمون نرم افزاری عملکرد مداوم کانرز سنجیده شد. 72 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، آزمون یادداری از آنان گرفته شد.داده ها با استفاده از آزمون های ناپارامتریکمن ویتنی یو و ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این پژوهشنشان دادتمرینات ادراکی - حرکتی باعث بهبود معنی دار مولفه های توجه پایدار دانش آموزان با عقب ماندگی ذهنی خفیفدر مراحل اکتساب و یادداری شده است.