در این پژوهش تاثیر نگهداری وجه نقد وتمرکز مالکیت بر ارزشیابی وعملکرد شرکت مورد بررسی قرارگرفته است. به منظور اندازه گیری ارزش شرکت از معیار q توبین و برای اندازه گیری عملکرد شرکت از معیار ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل نمونه ای از 98 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به صورت شرکت- سال طی دوره زمانی 1383 تا 1390 می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق از مدل رگرسیون چند متغیره مبتنی بر داده های تابلویی استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که بین سطح نگهداشت وجه نقد و ارزش و عملکرد شرکت ارتباط منفی و معناداری برقرار است اما بین تمرکز مالکیت و ارزش و عملکرد شرکت ارتباط معناداری وجود ندارد..