نام پژوهشگر: سمیه جاگیر
سمیه جاگیر جلال کرمی
یکی از معضلات کشاورزی عدم تخصیص بهینه اراضی است که سبب استفاده نامطلوب و هرز رفتن منابع طبیعی و انسانی می شود .با استفاده از متد های برنامه ریزی آرمان گرا و میل به آرمان می توان سبب باز آرایی و آرایش مجدد اراضی کشاورزی شد. استفاده از متد های مبتنی بر آرمان جهت دست یابی به جبهه ی پارتو می باشد.وچون برنامه ریزی آرمانی یک تابع خطی است نسبت به برنامه ریزی میل به آرمان انعطاف پذیری کمتری در یافتن نقاط بهینه در پارتو فرانت را دارد زیرا پارتو فرانت دارای یک تحدب و یا تقعر (بنابه نوع تابع ) است.بنابراین پاسخ های بهینه بدست آمده از این روش که نرم بی نهایت فاصله است می تواند مساحت های بهینه اراضی را به صورت دقیق تر مشخص کند.و توسط روش ( multi _objective land allocation(mola می توان این مساحت های بهینه را بصورت مکانی به نمایش گذاشت. از طرفی به دلیل قطعی نبودن داده های جمع آوری شده بهتر بود که ضرایب بدست آمده فازی باشند تا بتوانند کمترین حد و بیشترین حد توابع را بررسی کنند.نتایج بدست آمده حاکی بر بهتر بودن جواب های بدست آمده از روش goal attainment fuzzy بوده است.و ضریب overall kappaدر این منطقه 0.45 است.