در این تحقیق، جذب سه نوع رنگدانه آنیونی، شامل کنگو رد، متیل رد و اسیدگرین25 با استفاده از پلیمرهای رسانای نوع پلی پیرول (ppy) و پلی آنیلین (pani) در دو سیستم ناپیوسته و ستونی مورد مطالعه قرار گرفت. اثر پارامترهای مهم فیزیکی و شیمیایی مانند غلظت اولیه رنگدانه، مقدار جاذب و زمان تماس و ph ، بر میزان جذب رنگدانه ها به کمک جاذب های مورد استفاده بررسی شدند. شرایط بهینه جذب هر رنگدانه توسط جاذب ها تعیین گردید. از میان عوامل مختلف بررسی شده در جذب هر سه رنگدانه، ph محلول بیشترین تأثیر را داشته است و بالاترین مقدار جذب در مورد هر دو جاذب پلیمری (pani, ppy) در محیط اسیدی صورت گرفته است. برای ارزیابی داده های بدست آمده، از منحنی های ایزوترم جذب لانگمویر و فروندلیچ استفاده شد. با توجه به ضرایب رگراسیون بدست آمده (r2 ) از روی منحنی های خطی ایزوترمهای جذب لانگمویر و فروندلیچ می توان نتیجه گرفت که رفتار جذبی جاذب های فوق از مدل لانگمویر تبعیت بهتری می کند. مطالعات سینتیکی انجام شده نشان داد که سینتیک جذب از معادله شبه درجه دوم تبعیت می کند. بررسی های ترمودینامیکی انجام شده نیز حاکی از خود به خودی بودن فرآیند جذب می باشد (?g0<0) ومقادیر مثبت بدست آمده برای پارامترهای ترمودینامیکی ?h? و ?s? نشان می دهد که فرآیند جذب گرماگیر بوده و با افزایش آنتروپی سیستم همراه است. علاوه بر بررسی های انجام گرفته برای جذب این سه رنگدانه، فرآیند واجذب و احیای ستون برای بررسی امکان استفاده های مجدد نیز مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعه انجام شده نشان می دهد که فرآیند واجذب با راندمان بالا با کنترل ساده ph محلول شستشو دهنده امکان پذیر است. بر اساس نتایج بدست آمده در این پژوهش، پلیمرهای الکتروفعال مثل پلی پیرول و پلی آنیلین می توانند بطور موثر و کارا برای حذف رنگدانه های آلی آنیونی از محلولهای آبی بکار روند.

در این تحقیق از بنتونیت و کیتین استخراج شده از شفیره ابریشم در دو مرحله برای جذب رنگزای کاتیونیک 41 و هیومیک اسید استفاده شد. همچنین تغییر ظرفیت جذب جاذبها نسبت به ماده رنگزای کاتیونیک پس از عمل با هیومیک اسید مطالعه گردید. داده های به دست آمده با مدل های ایزوترم جذب تعادلی و مدل های کینتیکی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که جذب رنگزا بر روی جاذبهای عمل شده با هیومیک اسید بیشتر می باشد. نتایج نشان داد که جذب رنگزا بر روی کیتین و بنتونیت قبل و بعد از عمل با هیومیک اسید از مدل ایزوترم لانگمیر پیروی می نماید. همچنین بررسی کینتیکی داده های به دست آمده نشان داد که نفوذ در فیلم مکانیسم غالب و تعیین کننده سرعت در فرآیند جذب ماده رنگزای کاتیونیک و هیومیک اسید می-باشد

ترکیبات فنلی از متابولیت های ثانویه مهم گیاهی هستند که با هدایت عوامل ژنتیکی و تحت تاثیر تنش های محیطی مثل پرتو فرابنفش ساخته می شوند. این مواد جایگاه ویژه ای به عنوان آنتی اکسیدان در تعیین شاخص کیفیت میوه ها و سبزیجات دارند و دارای نقش مهمی در حفاظت بافت های گیاهی در برابر امواج نور به ویژه طیف فرابنفش دارند به همین دلیل عمدتاً در بافت پوست ساخته و انباشته می شوند. از آنجایی که مقدار قابل توجهی از میوه ها به صورت فرآوری شده مصرف می شوند و طی عملیات فرآوری پوست میوه ها حذف می شود، بازیابی و استفاده بهینه از ترکیبات ارزشمند پوست، با استفاده از شیوه های نوین از جمله کوچکتر کردن اندازه ی ذرات توسط امواج فراصوت (سانیکیشن) ضروری است. در پژوهش حاضر، از چهار نوع میوه انگور، هلو، سیب و گلابی در دو بخش مقایسه آب و تفاله ی میوه ها در قالب طرح کاملاً تصادفی و نیز مقایسه ی تفاله میوه قبل و بعد از تیمار سانیکیت در قالب طرح فاکتوریل با پایه طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. میزان فنل کل، فعالیت آنتی اکسیدانی و فلاونوئیدهای کاتچین و کوئرستین موجود در تفاله ی میوه ها همواره بیشتر از آب میوه ها بود. عصاره استخراج شده از تفاله برای نانوسایز شدن ذرات فلاونوئیدی موجود در آن با امواج مافوق صوت تیمار شد. میزان جذب پرتو فرابنفش در دو طول موج 280 و 350 نانومتر، فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره فنلی حاصل از تفاله میوه ها بعد از تیمار سانیکیشن به طور معنی-داری بیشتر از عصاره بدون تیمار سانیکیشن بود. میزان کاتچین و کوئرستین در تعدادی از نمونه ها بعد از اعمال تیمار سانیکیشن به طور معنی داری افزایش یافت. بر اساس یافته های این تحقیق، پوست و تفاله ی میوه ها، حاوی مقادیر بسیار فراوانی از ترکیبات فلاونوئیدی است که این ترکیبات دارای فعالیت آنتی اکسیدانی قابل توجهی هستند. چنانچه این مواد با شیوه های مدرن نظیر استفاده از امواج مافوق صوت به ذرات کوچکتری شکسته شوند با ارتقاء ظرفیت آنتی-اکسیدانی شان قابل استفاده در صنایع غذایی و دارویی خواهند بود. تصاویر میکروسکوپ الکترونی قطر ذرات را کمتر از 100 نانومتر نشان داد و با استفاده از تکنیک امواج مادون قرمز تبدیل فوریه، ثبات ساختار فنلی عصاره قبل و بعد از تیمار سانیکیشن مشاهده شد. این یافته ها نشان دهنده ی ارزش ویژه ترکیبات فنلی به عنوان جایگزین مناسبی برای آنتی اکسیدان های سنتزی است.

تصفیه پسابهای تولید شده از صنایع رنگی، به دلیل سمیت و طبیعت سرطان زای این مواد اهمیت بسیار زیادی دارد. گسترش روش های موثر و اقتصادی برای برطرف کردن این دسته از آلاینده ها ضروری است. برای تصفیه پساب ها روش های متنوعی وجود دارد که بسته به نوع و میزان آلودگی آن و موارد مصرف پساب پس از تصفیه میتوان روش های متفاوتی را انتخاب کرد. فرآیند های جداسازی مواد به روش جذب سطحی، در بسیاری از روش های تصفیه مکانیکی، شیمیایی و بیولوژیکی، دارای اهمیت ویژه ای هستند. یکی از جاذب های متداول مورد استفاده در فرایند جذب، بنتونیت می باشد. البته وجود بار منفی در سطح بنتونیت سبب محدودیت استفاده از آن برای حذف رنگزای آنیونی از پساب میشود. هدف از انجام این تحقیق بررسی جذب رنگزای آنیونی بر روی بنتونیت عمل شده با ماده فعال کننده سطحی کاتیونی است. در این تحقیق ابتدا بنتونیت بوسیله ماده فعال کننده سطحی کاتیونی هایامین فرآیند شده و سپس رنگزا بر روی بنتونیت اصلاح شده با ماده فعال کننده سطحی عمل شده است. ایزوترم های فروندلیش و لانگمیر و تمپکین بر روی داده های آزمایشگاهی بررسی شده است. کینتیک جذب نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان داد که ایزوترم غالب برای توصیف جذب ماده فعال کننده سطحی کاتیونی بر روی بنتونیت فروندلیش بوده است. ایزوترم جذب لانگمیر نیز مدلی مناسب برای روند جذب رنگزای آنیونی بر روی بنتونیت فعال تشخیص داده شد. جذب هر دو ماده جذب شونده بر روی جاذب های مورد نظر طی یک فرآیند کینتیکی شبه درجه دوم صورت گرفته است. داده های حاصل از طیف اسپکتروسکوپی مادون قرمز نیز اصلاح سطحی در بنتونیت را تایید میکند. نتایج نشان داد که بهینه سازی روش های جذب در فرآیند های چند مرحله ای تصفیه پساب علاوه بر حداکثر حذف مواد رنگزای موجود در پساب سبب افزایش بهره اقتصادی در استفاده از این نوع جاذب ها می شود.

در این مطالعه با استفاده از سه نوع کوپلیمر پلی اکریلونیتریل (pan) حاوی کومونومرهای مختلف، نانوالیاف pan به روش الکتروریسی تولید شد. قطر متوسط نانوالیاف pan در محدوده nm560- 150 بود که قطر نانوالیاف با افزایش غلظت pan در محلول pan/dmf افزایش یافت. ساختار فیزیکی و شیمیایی به ترتیب به وسیله طیف پراش اشعه ایکس (xrd)، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (ft-ir) بررسی شد. علاوه بر این رفتار حرارتی نانوالیاف pan توسط گرماسنج پویشی تفاضلی (dsc) مورد مطالعه قرار گرفت. انجام عملیات پایدارسازی، نانوالیاف pan را برای فرآیند کربنیزاسیون که تا دمای ?c1250 انجام می شود، آماده نمود. به منظور تعیین میزان پیشرفت واکنش های پایدارسازی در نانوالیاف pan پایدار از پارامترهای اندیس آروماتیزه شدن (ai) و اندیس پایدارسازی si (در منحنی xrd)، اندیس پایدارسازی eor (در طیف ft-ir) و اندیس پایدارسازی ci (در منحنی dsc) استفاده شد. مقادیر محاسبه شده نشان دادند که واکنش های پایدارسازی نانوالیاف pan پیشرفت قابل توجهی داشته و ساختار خطی آن تا حد زیادی به ساختار نردبانی تبدیل شد. با حرارت دهی به نانوالیاف pan پایدار در طی عملیات کربنیزاسیون، نانوالیاف کربن تولید شد. در اثر انجام عملیات حرارتی پایدارسازی و کربنیزاسیون بر روی نانوالیاف pan، ترکیبات گازی فرار (مانند h2o، n2، nh3 و...) از نانوالیاف pan خارج شده و قطر نانوالیاف کربن تولیدی در مقایسه با نانوالیاف پیش ماده کاهش یافته و به nm312- 110 رسید. طیف سنجی رامان تشکیل ساختارهای توربواستراتیک و گرافیتی را در نانوالیاف کربن به ترتیب در نواحی cm-11322- 1300 و cm-11596- 1574 تایید نمود و نشان داد که با افزایش نسبت ساختار گرافیتی، اندازه بلورهای گرافیتی نانوالیاف کربن افزایش یافت. هدایت الکتریکی نانوالیاف کربن که با دستگاه هدایت سنج چهار کاناله اندازه گیری شد، با افزایش نسبت ساختار گرافیتی، افزایش فشردگی و تعداد نقاط اتصال در بین نانوالیاف و همچنین کاهش عیوب ساختاری از s/cm10/1 تا s/cm64/25 افزایش یافت.

پلیمر طبیعی کیتوسان به ویژه به حالت نانو ساختار در سالهای اخیر در حوزه داروسازی و زیست پزشکی به سبب ویژگی هایی مانند زیست سازگاری، زیست تجزیه پذیری و عدم ایجاد عوامل سمی توجه زیادی به خود جلب کرده است. برای تولید نانوذرات کیتوسان روش های مختلفی از جمله ژل شدن یونی(لخته سازی) وجود دارد. دراین پژوهش کیتوسان با وزن مولکولی متوسط و کم و همچنین کیتوسان استخراج شده از شفیره کرم ابریشم برای تولید نانوذرات کیتوسان استفاده شد. برای بررسی مشخصه های کیتوسان مورد استفاده اعم از شناسایی گروه های عاملی و آنالیز حرارتی به ترتیب از طیف سنج مادون قرمز(ftir) و گرماسنج پویشی تفاضلی(dsc) استفاده شد. وزن مولکولی کیتوسان استفاده شده با استفاده از روش ویسکومتری تعیین گردید. پارامتر های مطالعه شده در این روش برای تعیین مشخصه اندازه ذرات نانو ذرات کیتوسان شامل غلظت، ph محلول کیتوسان، نسبت وزنی کیتوسان به تری پلی فسفات، تاثیر تولید نانو ذرات در دمای مختلف، تاثیر زمان، تاثیر فرکانس های مختلف عملیات اولتراسونیک و کدورت سنجی نانوذرات کیتوسان بوده است. توزیع اندازه ذرات و پایداری آنها با استفاده از دستگاه تفرق نور دینامیک (dls) و مورفولوژی نانو ذرات نیز با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) بررسی شد. نتایج بدست آمده از این بررسی نشان می دهد تولید نانوذرات کیتوسان در محدوده خاصی از غلظت کیتوسان و تری پلی فسفات امکان پذیر است و با استفاده از روش کدورت سنجی نشان داده شد که در محدوده غلظت mg/ml 2-1 از کیتوسان و mg/ml1 از تری پلی فسفات، نانوذرات کیتوسان تولیدی پایداری بیشتری نسبت به سایر غلظت ها دارند. کیتوسان با غلظت mg/ml5/1 و نسبت وزنی 8/2 به تری پلی فسفات دارای اندازه ذرات کوچکتری نسبت به سایر غلظت ها و نسبت های وزنی می باشد. ph مناسب برای تولید نانوذرات کیتوسان در محدوده 5-4 تعیین شد. اختلاط مافوق صوت کیتوسان قبل از تولید نانوذرات و افزایش دما تا محدوده oc70-60 پارامتر های مهمی برای تولید نانوذرات با اندازه کمتر از nm100 وکاهش پلی دیسپرسیته می باشند. نتایج نشان داد که با افزایش وزن مولکولی کیتوسان مورد استفاده اندازه نانوذرات افزایش می یابد. همچنین نانوذرات کیتوسان بیشتر از 6 ماه پایداری خود را حفظ می کنند.

حضور مواد رنگزا در پساب صنایع رنگی به خصوص صنایع نساجی منجر به آلودگی زیست محیطی می¬شود، راه¬کارهای زیادی برای حل این مشکل زیست محیطی توسعه یافته¬اند، روش¬های مقرون به صرفه و ساده در اولویت قرار دارند،که از مهمترین این روش¬ها روش جذب سطحی کاربرد بسیاری دارد. در این پژوهش نانو ذرات فریت منگنز سنتز شدند و سطح نانو ذرات توسط ستیل تری متیل آمونیوم بروماید اصلاح شد. توانایی حذف رنگزا توسط فریت مغناطیسی اصلاح شده در سیستم تک جزیی و سه جزیی بررسی شد. خواص فیزیکی فریت منگنز اصلاح شده توسط روش¬های تبدیل فوریه مادون قرمز (ftir)، میکروسکوپ الکترونی پویشی (sem) و پراش اشعه ایکس (xrd) مورد بررسی قرار گرفته است. 31direct red، 80direct redو 92acid blueبه عنوانمدل ترکیبی انتخاب و ایزوترم وسینتیک جذب آن¬ها بررسی شد. اثر پارامترهای موثر مانند مقدار جاذب، غلظت رنگزا، نمک و ph مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سینتیک جذب رنگزاها از سینتیک مرتبه دوم پیروی می¬کنند. حداکثر ظرفیت جذب فریت منگنز اصلاح شده (q0)، برابر1-mgg83، 1-mgg59و1-mgg70به ترتیب برای مواد رنگزای 31dr، 80dr و92ab محاسبه شد. بررسی¬ها نشان داد که ایزوترم غالب توصیف کننده جذب رنگزاها بر روی فریت اصلاح شده در سیستم تک جزییمدل لانگمویر و در سیستمسه جزیی مدل تعمیم یافته فروندلیش می¬باشد که نشان می¬دهد بر روی سطح فریت بخش¬های هموژن و هتروژن از سطح فعال تشکیل شده است. بر اساس نتایج بدست آمده می¬توان چنین گفت که فریت اصلاح شده به عنوان یک جاذب مغناطیسی می¬تواند جایگزین مناسبی برای حذف رنگزاها از محلول¬های آبی رنگی باشد.

چکیده پساب های نساجی حاوی مواد رنگزای سمی هستند که مشکلات زیادی برای محیط زیست ایجاد می کند. روش های مختلفی برای حذف ترکیبات آلی از پساب وجود دارد. در میان این روش ها فرایند جذب کارایی بالایی برای حذف ترکیبات آلی دارد. معمولا از کربن فعال به عنوان جاذب برای حذف مواد رنگزا از پساب استفاده می کنند. در دهه اخیرنانوالیاف کربن به علت دارا بودن خصوصیاتی همچون مساحت سطح و نسبت طول به قطر زیاد، به عنوان جاذبی مؤثر در تصفیه پساب ها مورد توجه قرار گرفته است. افزایش تخلخل سطحی و مساحت سطح ویژه نانو الیاف کربن به وسیله روش های فعال سازی فیزیکی و شیمیایی، سبب بالا رفتن بازده آنها در حذف آلاینده ها از جمله مواد رنگزا شده است. در این تحقیق نانو الیاف کربن فعال در سه مرحله، الکتروریسی محلول پلی اکریلونیتریل در دی متیل فرمامید، پایدارسازی، کربنیزاسیون و فعال سازی فیزیکی همزمان در اتمسفر گاز نیتروژن تولید شد. خصوصیات سطحی نانو الیاف کربن فعال به وسیله sem،ftir و اندازه گیری جذب نیتروژن در دمای °k77 توسط معادله bet مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مساحت سطح ویژه، حجم میکروحفره ها و درصد تخلخل به ترتیب برابر m2/g 992cm3/g 373/0 و 60% به دست آمد و میانگین قطر حفرات nm 6/0گزارش شد. ماده جاذب جزء مواد میکرو متخلخل به حساب می آید. جذب ماده رنگزای اسیدی (acid red 183 ) توسط کربن فعال و نانو الیاف کربن فعال از محلول آبی در دمای محیط مورد مطالعه قرار گرفت .داده های حاصل با مدل های ایزوترم جذب تعادلی و مدل های سینتیکی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که نانو الیاف کربن فعال ظرفیت جذب بالاتری نسبت به کربن فعال دارند. جذب رنگزا بر روی کربن فعال از مدل ایزوترم لانگمیور پیروی می کند در حالیکه جذب ماده رنگزا بر روی نانو الیاف کربن فعال از ایزوترم لانگمیور و فروندلیش پیروی می کند. بررسی سینتیکی داده های به دست آمده نشان داد که کربن فعال از مدل سینتیک شبه مرتبه اول و نانو الیاف کربن فعال از سینتیک شبه مرتبه دوم پیروی می کند. کلید واژه: نانو الیاف کربن فعال، ایزوترم جذب ، سینتیک جذب

امروزه قابلیت کاربرد زیست پلیمرها بخصوص در حیطه بازسازی و تعویض اندام آسیب دیده، به علت ویژگی های منحصربه فرد این مواد در انطباق پذیری با محیط زیست مورد توجه است. سریسین بعنوان محصول فرعی حاصل از فرآیند صمغ گیری ابریشم، بدلیل دارابودن خصوصیاتی چون اثر آنتی باکتریال، مقاومت در برابر اشعه ماورای بنفش و توانایی جذب و آزاد کردن مولکول های مشخص، در کاربردهای آرایشی و دارویی مورد استفاده قرار گرفته است.علاوه براین، نانوذرات سریسین دارای خواص آنتی اکسیدان، ضدتومور و ضدانعقاد خون وهمچنین جذب زیستی برای عناصر می باشند. در این پژوهش، زیست پلیمر سریسین از پساب واقعی صمغ گیری ابریشم استخراج و با روش های مختلف شامل تغلیظ با روتاری، رسوب با اتانول، خشک کردن پاششی و اوره به نانو و میکروذرات سریسین تبدیل گردید. برای بررسی مشخصه های سریسین تولیدشده از شناسایی گروه های عاملی، ساختار کریستالی و آنالیز حرارتی به ترتیب از طیف سنج مادون قرمز(ftir)، پراش اشعه x (xrd) و گرماسنج پویشی تفاضلی(dsc) استفاده و مورفولوژی و توزیع اندازه ذرات با استفاده از میکروسکوپ الکترونی نشر روبشی(fe-sem) بررسی شد.توزیع اندازه نانوذرات سریسین نیز با استفاده از دستگاه تفرق نور دینامیک (dls) بررسی گردید. پارامتر های مطالعه شده در این روش جهت تعیین شرایط مناسب برای تولید نانوذرات سریسین شامل تعیین خلوص و رطوبت، غلظت پساب مورد استفاده، دما، زمان و فرکانس های مختلف عملیات مافوق صوت بوده است. نتایج بدست آمده از این بررسی ها نشان می¬دهد تولید نانوپودر سریسین در محدوده 40 تا 70 نانومتر با روش های تغلیظ با روتاری، رسوب با اتانول و تولید میکروپودر سریسین با روش های خشک کردن پاششی و اوره امکان پذیر است. عملیات مافوق صوت سبب کاهش تجمع و اندازه نانوذرات تا 35 نانومتر می گردد. نانوپودر تولیدشده با روش اوره از بالاترین مقاومت حرارتی و بلورینگی برخوردار بود.

پلیمر طبیعی کیتوسان به ویژه به حالت نانو الیاف در سالهای اخیر در حوزه زیست پزشکی به سبب ویژگی هایی مانند زیست سازگاری، زیست تجزیه پذیری و عدم ایجاد عوامل سمی توجه زیادی به خود جلب کرده است. تا¬کنون تحقیقات مبتنی بر الکتروریسی کیتوسان خالص، غالباً متمرکز بر کیتوسان استخراج شده از سخت پوستان مانند میگو و خرچنگ دریایی بوده و تا به حال الکتروریسی کیتوسان حاصل از شفیره ابریشم گزارش نشده است. در این پروژه کیتوسان استخراج شده از شفیره کرم ابریشم برای تولید نانوالیاف استفاده شد. برای بررسی مشخصه¬های کیتوسان مورد استفاده اعم از شناسایی گروه های عاملی، شاخص کریستالی، آنالیز حرارتی به ترتیب از طیف¬سنج مادون قرمز (ftir)، پراش اشعه x (xrd) و گرماسنج پویشی تفاضلی(dsc) استفاده شد. با استفاده از روش ویسکومتری وزن مولکولی کیتوسان بدست آمده در محدوده متوسط قرار گرفت. جهت تولید نانوالیاف کیتوسان از روش الکتروریسی استفاده گردید و پارامترهای تأثیر گذار ولتاژ، نرخ و سرعت تغذیه و فاصله صفحه جمع کننده در دستگاه الکتروریسی برای تولید نانو الیاف مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. برای الکتروریسی محلول کیتوسان - اسیداستیک با درصدهای مختلف استفاده گردید و محلول wt 6%، 90% اسید استیک با ولتاژ kv 16، فاصله cm 17و سرعت تغذیه µl/hr01/0 بهترین نتیجه را به دنبال داشت. در ادامه به منظور تسهیل الکتروریسی نانوالیاف کیتوسان از پلیمر کمکی پلی وینیل الکل (زیست سازگار با قابلیت انحلال در آب) استفاده گردید. برای الکتروریسی محلول پلی وینیل الکل/ کیتوسان با نسبت¬های 20/80، 25/75، 40/60 و 50/50 مورد آزمایش قرار گرفت. سپس به منظور دستیابی به نانو الیاف کیتوسان، الیاف حاصله به مدت 7 الی 8 ساعت در آب قرار داده شد. نتایج حاصل از ftir و sem حاکی از حل شدن کامل پلی وینیل الکل در آب و دستیابی به نانو وب¬های کیتوسان می باشد. کمترین میانگین قطر بدست آمده 72 نانومتر می باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.