به هنگام سازی تنش و متغییرهای وابسته به آن، یکی از مهمترین بخش ها در واکاوی های جزء محدود ناخطی کشسان- مومسان است. این فرآیند با تابع نخستین گیری از رابطه های بنیادی ممکن می شود. این رابطه ها رفتار پس از تسلیم ماده را به دست می دهند. به سبب اثر بسیار در دقت و سرعت واکاوی، گزینش روش مناسب برای به هنگام سازی تنش از اهمیت ویژه ای برخوردار است. خاطرنشان می کند، دانستن رفتار واقعی سازه ها، به ویژه زیر بارهای چرخه ای، نیاز به الگوهای مومسانی پیچیده و ناخطی دارد. از این رو، تابع نخستین گیری از رابطه های بنیادی بیشتر با روش های عددی انجام می شود. این رساله به گسترش روش های به هنگام سازی تنش به ویژه در الگوهای ناخطی می پردازد. نخست، نگره ی جزء محدود ناخطی کشسان مومسان مروری کوتاه خواهد شد. شرح پایه های نگره مومسانی به همراه قانون های جریان وابسته و ناوابسته، معیارهای تسلیم و قانون های سخت شوندگی گوناگون می آیند. مهمترین و پرکاربردترین راه کار-های به هنگام سازی تنش، مانند شیوه های صریح و ضمنی معرفی می شوند. سپس، تابع نخستین گیری با روش نمایی، که یک روش نو و توانا است، برای الگوهای مومسانی وابسته به فشار خطی و نا خطی گسترش می یابد. برتری تابع نخستین گیری های نمایی برای یک الگوی مومسانی ناخطی پرکاربرد در صنعت های هوایی و خودروسازی به روشنی نشان داده می شود. همچنین، عملگرهای مماسی سازگار با این فرآیند به-دست می آیند. در ادامه، دو شیوه ی به هنگام سازی نو برپایه ی فن های اولری و نمایی برای الگوهای مومسانی ناخطی پیشنهاد می گردند. توانایی و برتری این رابطه سازی ها با آزمون های عددی گوناگون به نمایش در می آیند. افزون بر این، گسترش فن زاویه ای برای مومسانی چرخه ای به همراه کاربرد یک گروه نو از تابع نخستین گیری های رانگ-کوتای ضمنی نشان داده می شود. همچنین، برای یک معیار تسلیم کلی نو، تابع نخستین گیری برپایه ی نگاشت نمایی انجام می پذیرد.