بایواستراتیگرافی و چینه نگاری سکانسی سازند مبارک در البرز مرکزی (برش کهنگ) به وسیله : لیلا احمدی سخا رسوبات سازند مبارک به سن کربونیفر زیرین واقع در البرز مرکزی، برش کهنگ با ضخامت 222 متر برونزد دارند که به شش واحد سنگ چینه ای تفکیک گشت. این سازند در منطقه مورد بررسی به صورت همشیب بر روی سازند جیرود (دونین بالایی) قرار دارد و سازند روته به سن پرمین میانی آن را می پوشاند. ردیف های چینه ای سازند مبارک در منطقه مورد بررسی ،از حیث سنگواره های ذره بینی به خصوص روزن داران آهکی و رخساره های زیستی مورد بررسی قرار گرفتند. این منطقه از البرز مرکزی به دلیل داشتن شرایط مناسب رسوبی دارای فونای غنی روزن داران و جلبک های آهکی می باشد. مطالعه روزن داران آهکی در نهایت منجر به شناسایی چهار بایوزون شد .در نهایت با مشخص شدن این بایوزوناسیون سن اوایل ویزئن زیرین برای جوان ترین نهشته های این سازند پیشنهاد گردید، در ادامه با بررسی رخساره های زیستی، کلیه آلوکم های تشکیل دهنده تفکیک و تغییرات رخساره ای این محیط رسوبی این سازند ثبت گردید تا نمودار پیشروی و پسروی سطح آب دریا ترسیم شود؛ شایان ذکر است که چهار کمربند رخساره ای جزر و مدی، لاگونی، سدی و دریای باز برای این رسوبات معرفی و با تکیه بر مدل محیط رسوبی ارائه شده توسط مصدق (1379) و همچنین با نگاهی به جایگاه دیگر برش های رسوبات کربونیفر در البرز، مدل محیط رسوبی برش مورد نظر معرفی گردید. در بخش دیگر این مطالعه چینه نگاری سکانسی این منطقه بررسی گردید و نمودار سکانس های رسوبی و پاراسکانس ها رسم شد که در نهایت منجر به شناسایی و تفکیک سه سکانس رسوبی مرتبه سوم در منطقه گردید که سکانس رسوبی انتهایی به صورت ناقص می باشد.