از زمانی که کوچ یهودیان صهیونیست از نقاط مختلف جهان به سرزمین های فلسطینی کلید خورد تا بنا به آنچه به آنها وعده داده شده بود «اسرائیل» را در «سرزمین موعود» بنا کنند، گسست اجتماعی در اسرائیل پی ریزی شد.جمعیتی که پایه اصلی جامعه اسرائیل را بنا نهاد، شامل مهاجرانی می شد که از دیگر کشورهای جهان و با خاستگاه های فرهنگی، اجتماعی، و اقتصادی متفاوت به آنجا نقل مکان کردند و در بسیاری موارد تنها نقطه اشتراک آنها، یهودی بودن آنها بود. همین مسئله باعث شد جامعه اسرائیل همواره وضعیتی خاص و غیرطبیعی داشته باشد. این مسئله زمانی پیچیده تر شد که بخش زیادی از بومیان فلسطینی که بیشتر آنها عرب مسلمان بودند، پس از تأسیس اسرائیل در سرزمین های اشغالی ناگزیر بخشی از جمعیت آن محسوب شدند و همین امر گسست های اجتماعی در درون اسرائیل را بغرنج تر کرد.چهار گسست عمیق در درون "اسراییل" عباتند از گسست میان عرب - یهود، قومی – طبقاتی، مذهبی- سکولارها و چپی ها - راستی ها که این گسست ها به دلیل طی نکردن روند طبیعی ملت سازی یک گسست فعال، عمده و دائمی در درون این رژیم است فلذا با ایجاد واگرایی سیاسی و فقدان هویت ملی در داخل جامعه اسرائیل و شکل گیری موقعیت جغرافیایی تهدیدزا در بیرون از مرزها، امنیت و ثبات سیاسی این رژیم را تهدید می کند. اسرائیل که از مهاجران 102 کشور که دارای فرهنگ، ارزش، هنجار و عقاید مخصوص به خود هستند، امکان همگرایی و یکپارچگی هویتی در آن غیر ممکن است.وجود گفتمان های مختلف که از تفکرات گوناگون ناشی می شود طیف گسترده ای از بنیادگرایی تا افراط گرایی در گرایشات سیاسی این رژیم ایجاد کرده است و این خود همگرایی سیاسی را با مشکل مواجه می کند. با عقب نشینی اسرائیل از جنوب لبنان در سال 2000 روند تنگ تر شدن دائره تهدیدات امنیتی این رژیم شدت یافت. همچنین شکست های دوگانه این رژیم در جنگ های 33 روزه ، 22 روزه و 8 روزه از یک طرف و از طرف دیگر تقویت هویت فلسطینی ناشی از جدا سازی و تبعیض اسرائیلی ها از سوی دیگر و در نهایت انقلابهای مردمی در منطقه خاورمیانه، موقعیت جغرافیایی این رژیم را در سه سطح داخلی، خارجی و منطقه ای با بحران جدی مواجه کرده است.مجموعه بی هویتی ، واگرایی سیاسی و تفکراتی وتهدیدی دائمی به موقعیت جغرافیایی اسرائیل، این رژیم را با بی ثباتی و بحران دائمی مواجهه کرده است.