هدف این پژوهش بررسی تفاوت های مرتبط با فاصله دهی کانون توجه بیرونی بر تعادل ایستای بیماران ام اس می باشد. نمونه آماری این تحقیق شامل 23 نفر از مردان و زنان بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس( 11 مرد، 12 زن ( است که به روش هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. در مرحله اصلی، آزمودنی ها طی سه مرحله بر روی فورس پلتفورم قرار گرفتند. حالت پایه( بدون دستورالعمل) دستورالعمل توجه بیرونی نزدیک( توجه به نشانه های نزدیک به پاها( و دستورالعمل توجه بیرونی دور (توجه به نشانه های دوراز پاها3(کوشش20 ثانیه ای با 30 ثانیه استراحت بین کوشش ها در هر مرحله، از آزمودنی ها به عمل آمد. میانگین سه کوشش هر آزمودنی در هر یک از شرایط توجه پایه و توجه بیرونی نزدیک و دور به عنوان معیار عملکرد تعادل ایستای بیماران محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آماری مانوا بیانگر عملکرد بهتر هر دو گروه زنان و مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در حالت توجه بیرونی دور و نزدیک است و اینکه هر دو گروه زنان و مردان مولتیپل اسکلروزیس در شرایط توجه بیرونی دور نسبت به توجه بیرونی نزدیک تعادل ایستای بهتری داشتند.