نام پژوهشگر: شیوا معلمی

بررسی سوابق ارزشهای تصویرسازی حیوانات در آثار آدولف بورن، کوتا پاکوفسکا و آنالورا کانتونه
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده هنر و معماری 1392
  شیوا معلمی   نادر موسوی فاطمی

از آنجایی که انتقال افکار و اعتقادات بزرگان ، به گونه ای صریح و عریان به کودکان دشوار است ، می بایست از وسیله ای استفاده شود تا نقل این مقولات و افکار از صورت مجرد و ذهنی به گونه ای ملموس و قابل فهم به طوریکه در ذهن کودکان گنجانیده شود . از این رو برای مجسم کردن و نگاشتن آن ها در اندیشه درک کودکان ، داستان های کودکانه به عنوان شاخه ای از ادبیات کودکان پا به عرصه وجود گذاشت تا در بنای ذهنی و آفرینش فکری کودکان نقش خود را ایفا کند . با این اعتبار که کودکان به چیزی که در خیالشان محبوب و با قلبشان در تماس باشد عشق می ورزند و از این گذر ، داستان به عنوان وسیله ای محبوب و قابل درک برای دستیابی به اهداف کودک تجلی یافت و گسترده شد. برای شکل گرفتن قصه و داستان می بایست از شخصیت هایی که جزء ارکان ساختاری قصه هستند یاد نمود ، از این رو می توان گفت ؛ از میان تمام شخصیت ها ، حیوان مناسب ترین پایه برای ساختمان داستان کودکان است ، زیرا نزدیک ترین ، محبوب ترین و مأنوس ترین وسیله با احساس کودک می باشد . حیوان از آغاز خلقت با انسان همراه بوده ، در جمیع مراحل زندگی با او زیسته و این صداقت و دوستی همیشه تا روزگاری که هر دو روی کره زمین زندگی می کنند ادامه خواهد داشت . حیوان در قصه ، شخصیتی استعاری ، آموزشی و آرامش بخش برای کودکان است که می تواند ابزار تشویق و روش تربیتی کودکان وهم وسیله ای آموزشی به گونه ای غیر مستقیم باشد .داستان ها و افسانه هایی که از زبان حیوانات بیان گردیده ، دقایقی پرمغز و فواید اخلاقی و اجتماعی ، آموزشی و سیاسی و غیره را در خود نهفته است . انتخاب تصویر حیوان در داستان های کودکان به دلایل علاقه ای که کودکان به حیوانات دارند مورد توجه قرار گرفته و اینکه تأثیرگذاری حیوانات بعنوان سمبل روی کودکان شاید از نصیحت ها و پندهایی که از زبان انسان ها بازگو شود، بیشتر باشد. زیرا حیوان در قصه شخصیتی استعاری و آموزشی داشته و کودکان آن ها را دوست داشته و به دنیای آن ها نزدیک تر هستند. این اتکا به تصویر حیوان و از زبان حیوان سخن گفتن وسیله ای برای خلق و نوآوری در آثار هنری بوده و خواهد بود و این قابلیت باعث شد تصویرگران زیادی در کارهایشان به تصویر سازی حیوانات بپردازند . در این تحقیق از خیل تصویرگران ، 3 تصویرگر را که در کارهایشان از کاراکتر حیوان زیادتر استفاده کرده اند را برگزیده و آثار آنان را به لحاظ طراحی شخصیت ها و چگونگی خلق کاراکترها بررسی کرده ام . از آنجا که تصویرگران بزرگ همواره واجد شناخت عمیق نسبت به پیشینه ی تاریخی ، فرهنگی خود بوده اند و به نحوی در آثار هنری خود این پیشینه را متجلی کرده اند، ردپای تاریخی این ارزشها، در بخش های آخر فصل سوم ، چهارم و پنجم مربوط به این سه هنرمند مورد بررسی قرار گرفته است.