در این کار پژوهشی، ابتدا منومرهای n-آکریلوکسی سوکسینیمید (nas) و کلستریل متاآکریلات (cma) بترتیب به روش آسیله شدن n- هیدروکسی سوکسینیمید و کلسترول توسط متا آکریلوئیل کلرید سنتز گردید. سنتز و شناسایی ترپلیمرهای دوگانه دوست جدید پاسخگو به دما با استفاده از نسبتهای معین اولیگو اتیلن گلیکول متیل اتر متا آکریلات (oegma) بعنوان منومر آب دوست، cma بعنوان منومر آبگریز و nas بعنوان عامل ایجاد کننده اتصال عرضی به روش پلیمریزاسیون رادیکال آزاد انجام گرفت. میسلهای پلیمری حساس به دما با استفاده از ترپلیمرهای سنتزی بروش تبخیر حلال تهیه و شناسایی شد. سپس میسلهای پلیمری با اتصالات عرضی از واکنش میسلهای پلیمری با اتیلن دی آمین بروش دیالیز تهیه گردید. شناسایی و بررسی پایداری نانو ذرات میسلی توسط اسپکتروسکوپی فلوئورسانس، uv-vis، tem و dls انجام گرفت. به منظور اصلاح خواص میسلهای حاصل، سنتز سری جدیدی از ترپلیمرها با نسبتهای مختلف از منومرهای oegma، nas وhema انجام شد. سپس عاملدار کردن ترپلیمرهای حاصل با درصدهای مختلف کلسترول از طریق واکنش ترپلیمر با کلستریل کلروفرمات در حضور تری اتیل آمین انجام گرفت. شناسایی ساختار تمام پلیمرهای سنتز شده با استفاده از آنالیز های ft-ir و h nmr انجام شد. میسل های پلیمری بدون اتصالات عرضی و با اتصال عرضی حساس به دما با خواص اصلاح شده و قابل تنظیم از این پلیمرها تهیه شد. در نهایت میسل های پلیمری حاوی اتصالات عرضی و فاقد اتصالات عرضی، با استفاده از داروی ناپروکسن به عنوان مدل داروئی آب گریز بارگذاری شده و رهایش دارو در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از کیسه ی دیالیز در محلول بافر فسفات 4/7 =ph در دماهای مختلف( بالا و پایین lcst) مورد مطالعه قرار گرفت.